اعتیاد جنسی یا همان اعتیاد به سکس چیست؟

اعتیاد جنسی چیست؟

اعتیاد جنسی به عنوان عدم کنترل بر افکار، میل و تکانه های جنسی تعریف می شود. در حالی که انگیزه های جنسی طبیعی هستند، اعتیاد به سکس فقط به رفتارهایی اشاره دارد که بیش از حد انجام می شود و به طور قابل توجهی بر زندگی فرد تأثیر منفی می گذارد. اگرچه اعتیاد جنسی به عنوان یک بیماری قابل تشخیص در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ذکر نشده است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که رفتار جنسی افراطی مانند اعتیاد شیمیایی می‌تواند ایجاد شود. فرد مبتلا به اعتیاد جنسی ممکن است نیاز اجباری به تحریک جنسی داشته باشد. این تمایل اغلب با توانایی آنها در زندگی روزمره تداخل می کند. اعتیاد جنسی می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود، از جمله اعتیاد به موارد زیر:

• اعمال جنسی
• تن فروشی
• تماشای فیلم پورن
• خودارضایی یا تخیلات جنسی

معتادان به سکس ممکن است فعالیت های خود را تغییر دهند تا به طور مداوم اعمال جنسی انجام دهند و علیرغم هرگونه عواقبی قادر به کنترل رفتار خود نباشند. این رفتار جنسی می تواند عواقب شخصی جدی داشته باشد. مانند اعتیاد به مواد مخدر یا الکل که بر سلامت روان، روابط شخصی و کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد.

نشانه‌های اعتیاد به سکس

اعتیاد جنسی می تواند خود را به طرق مختلف، جسمی و عاطفی نشان دهد. تشخیص واضح آن به یک سکس تراپیست نیاز دارد، اما در اینجا چند نشانه وجود دارد که می تواند به اعتیاد جنسی بالقوه اشاره کند:

افکار وسواسی جنسی 

فردی که با اعتیاد به سکس سر و کار دارد ممکن است متوجه شود که دائماً در مورد رابطه جنسی فکر می کند. این افکار مزمن جنسی یا تخیلات جنسی ممکن است به وسواس تبدیل شوند یا با مسئولیت های دیگر تداخل داشته باشند.

صرف وقت بیش از حد برای رابطه جنسی

در حالی که جست‌وجوی شریک جنسی لزوماً نشانه اعتیاد جنسی نیست، اگر کسی زمان و انرژی زیادی را صرف رابطه جنسی می‌کند، ممکن است علامت قرمز باشد. این می تواند شامل گذراندن زمان برای داشتن یک رابطه جنسی باشد.

احساس شرم یا افسردگی

اگر نیاز به رابطه جنسی به اعتیاد تبدیل شود، احساسات جنسی شخصی ممکن است با احساس اضطراب، شرم، افسردگی یا پشیمانی نیز آمیخته شود. فرد ممکن است از تمایلات جنسی خود و مشکل در کنترل آن تمایلات احساس شرم کند.

خیانت مداوم به شریک جنسی

فردی که اعتیاد جنسی دارد ممکن است احساس کند مجبور است به دنبال رابطه جنسی با شرکای جدید باشد، حتی اگر این به معنای خیانت به شریک یا داشتن یک رابطه خارج از ازدواج باشد. آن‌ها ممکن است به‌طور منظم به دنبال برنامه‌های یک شبه باشند یا حتی چندین بار به شرکای مختلف خیانت کنند.

خودارضایی بیش از حد 

خودارضایی بیش از حد می تواند نشانه ای از اعتیاد جنسی باشد. این ممکن است مانند خودارضایی اجباری، خودارضایی در زمان های نامناسب یا حتی خودارضایی تا حدی باشد که باعث ناراحتی یا درد جسمی شود. درگیر شدن در رفتارهای مخاطره آمیز یا نامناسب در برخی موارد، اعتیاد جنسی می تواند منجر به رفتارهای جنسی نامناسب و یا پرخطر شود. این می تواند شامل نمایش گرایی، رابطه جنسی عمومی، رابطه جنسی بدون محافظت و رابطه جنسی با تن فروشان باشد. در برخی موارد، این می‌تواند منجر به ابتلای فرد به بیماری‌های مقاربتی شود. مطالعات نشان داده است کسانی که با افراد متعدد رابطه برقرار می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های مقاربتی مانند ایدز هستند.

ارتکاب جرایم جنایی جنسی 

در برخی موارد شدید، افراد ممکن است در فعالیت های مجرمانه مانند تجاوز یا کودک آزاری شرکت کنند. در حالی که برخی از مجرمان جنسی ممکن است معتاد جنسی نیز باشند، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد اعتیاد جنسی می تواند کسی را به ارتکاب جرایم جنسی سوق دهد. اما گاهی اوقات علائم وجود دارد و قابل توجه است. اگر برخی یا همه علائم زیر را نشان دهند، ممکن است اعتیاد جنسی داشته باشند:

درمان اعتیاد جنسی

آیا یک معتاد جنسی می تواند تغییر کند؟ بله، اگرچه ممکن است نیاز به درمان توسط یک متخصص پزشکی مانند روانشناس، روانپزشک یا سکس تراپیست داشته باشد. بسته به علت زمینه‌ای و نحوه بروز آن در زندگی شخصی، درمان ممکن است متفاوت باشد. اگر اعتیاد به سکس در کنار یک اختلال اضطرابی یا اختلال خلقی دیگر ظاهر شود، برنامه درمانی ممکن است شامل داروها نیز باشد. آنها حتی ممکن است علائم افسردگی بالینی یا افکار خودکشی را نشان دهند. تحقیقات نشان می دهد که برای افرادی که از نظر جنسی اجباری هستند غیر معمول نیست که علائم افسردگی، اضطراب و اضطراب اجتماعی را نیز نشان دهند.

یک معتاد به رابطه جنسی ممکن است به حدی روی رابطه جنسی متمرکز شود که در انجام سایر فعالیت های خود مشکل داشته باشد. آنها ممکن است از مسئولیت در مدرسه، کار یا زندگی شخصی خود عقب بمانند یا از نظر اجتماعی منزوی شوند. آنها همچنین ممکن است رفتار جنسی را بر سایر اشکال آرامش یا سرگرمی ترجیح دهند. روابط با دوستان، خانواده و شرکا ممکن است به این دلیل آسیب ببیند.

برنامه های درمانی بستری

مراکز درمانی بستری زیادی وجود دارند که برنامه های بهبودی اعتیاد جنسی را ارائه می دهند. اغلب افراد مبتلا به اعتیاد جنسی حداقل به مدت 30 روز از زندگی عادی روزمره خود را صرف درمان می‌کنند. این نوع برنامه ها معمولاً شامل جلسات درمانی عمیق فردی و گروهی می شود.

برنامه های 12 مرحله ای

برنامه هایی مانند معتادان جنسی گمنام (SAA) از همان الگوی بهبودی پیروی می کنند. آنها می توانند برای رفع اعتیاد جنسی بسیار مفید باشند. لازم نیست اعضا به طور کامل رابطه جنسی را کنار بگذارند، اما به آنها توصیه می شود از رفتار جنسی اجباری و مخرب خودداری کنند. جلسات گروهی با دیگران که به چالش‌های مشابه رسیدگی می‌کنند، می‌تواند در تسریع روند درمان موثر باشد.

درمان شناختی رفتاری

این نوع درمان می تواند به فرد کمک کند تا محرک های تکانه های جنسی را شناسایی کند و در نهایت به آنها یاد دهد که چگونه رفتارهای خود را تغییر دهند. این امر از طریق جلسات تک نفره با یک درمانگر سلامت روان یا همان سکس تراپیست دارای مجوز به دست می آید.

مصرف دارو

برخی از افراد ممکن است از یک دوره درمان دارویی نتیجه بگیرند. برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است به کاهش تمایلات کمک کنند که جدا از عوارض جانبی بالقوه برخی از داروهای ضد افسردگی می تواند باعث کاهش میل جنسی شود یا جنبه های دیگر تجربه جنسی را مختل کند. با این حال، مشخص نیست که آیا یک پزشک داروهایی را برای این بیماری تجویز می کند یا خیر.