دردهای لگنی، دردهایی هستند که در ناحیهی لگن و زیر ناف و کمر به پایین احساس شده و ممکنه در نقاط دیگه هم ادامه پیدا کنن.
علل دردهای لگنی
درد لگن به علتهای مختلفی ایجاد میشود و به ارگانهایی که در داخل لگن قرار دارند، هم بستگی داره مثل مشکل درکلیه و مثانه، رودهها، آپاندیسیت، مشکلات جنسی، عفونتها، مشکلات عصبی، شکستگیهای لگن و مشکلات روانشناختی.
مختص خانمها: آندومتریوز، عفونت لگن، مشکلات مربوط به بارداری مثل سقط، حاملگی خارج از رحم، تخمک گذاری، پریود، کیست، فیبروم و سرطانهای رحم و ضمایم.
علایم دردهای لگنی
- درد
- ترشحات خونی از مقعد
- یبوست یا اسهال
- مشکلات ادراری
- درد در ناحیهی رانها و کشالهی ران
- تب و لرز
- دردهای طبیعی قاعدگی به شکل خیلی شدیدتر که زندگی فرد رو مختل میکنه.
دردهای لگنی نشانهی چه بیماریهایی هستند؟
درد لگن گاهی به علت بیماریهای مثل مشکلاتی در کمر و زانو بوده و منشاء آن لگن نیست بلکه یک منشاء بیرونی دارد مانند مشکلات زانو و یا تنگی کانال نخاعی.
اگر رباطها، تاندونها، عضلات و بافتهای نرم احاطه کنندهی مفصل ران مشکل داشته باشند؛ ما درد رو در ناحیهی بالای ران، باسن و قسمتهای خارجی لگن مشاهده میکنیم.
گاهی هم بیمار زانو درد دارد ولی علت اصلی آن مشکلاتی در لگن است.
اگر مفصل ران مشکل داشته باشد، ممکن است درد لگنی به وجود آید.
همچنین دردهای لگنی نشانهی بیماریها، عفونتهای لگنی و مسائلیست که در “علل دردهای لگنی” ذکر شد.
علت دردهای لگنی مزمن در خانمها
این دردها بسیار آزاردهنده هستند و گاهی باعث مشکلات باروری میشوند.
دو علت مهم درد لگن در زنان آندومتریوز و بیماریهای التهابی لگن هستند.
آندومتریوز یعنی آندومتر(بافت داخل رحم) در نقاط دیگر بدن مخصوصا لگن نفوذ کرده و با ایجاد تغییرات هورمونی، خونریزی میکنند و باعث درد زیادی می شوند. علت آندومتریوز نامشخص است ولی میتوان بهوسیلهی دارو و جراحی آن را درمان کرد.
هر گونه آسیب در احشاء لگنی میتواند دردهای مزمن لگنی را ایجاد کند. مثل آسیب به دستگاه گوارش، ادراری و تناسلی.
گاهی این دردها را به صورت سندرم شناسایی میکنند مثل سندرم رودهی تحریک پذیر و سندرم مثانهی دردناک و یا اختلالات روانشناختی مثل افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه(PTSD).
تشخیص دردهای لگنی
برای تشخیص دقیق این دردها، شرح حالی بیمار خیلی مهم است.
دردها چه زمانی آغاز میشوند؟ قبل و حین و یا بعد از پریود؟
دردها کم هستند یا زیاد به طوری که در روند زندگی فرد اختلال ایجاد کنند؟
چون دردهای پریود طبیعی هستند اما اگر فرد در زمانهای دیگر هم این دردها را داشت غیر طبیعیست و چون در لگن اعضاء زیادی هست؛ باید شرححال و معاینه بسیار دقیق صورت بگیرد.
در معاینه لازم است به نقاط حساس درد توجه شود.
با آزمایشات، سونوگرافی، ام آر ای و علایم فیزیکی که بیمار ارائه میدهد میتوان به تشخیص رسید و درمان با دارو و جراحی انجام میشود. همچنین درمانهای حمایتی روانشناختی نیز بسیار کمک کننده است چراکه نیمی از زنانی که برای معاینه مراجعه میکنند، آسیبهای جسمی، جنسی و عاطفی را بیان میکنند.
دردهای لگنی بعد از زایمان
زایمان و یا سزارین به علت تغییرات لگن باعث ایجاد دردهای لگنی میشوند.
بهطورکلی 4 تا 6 هفته بعد از زایمان، فرد باید به حالت قبل از بارداری خود برسد ولی اگر همچنان این دردها و مشکلات وجود داشت؛ نیاز به بررسی بیشتری دارد. علت دردها، گرفتگی عضلات ناحیهی لگن و التهابات در آن ناحیه است.
علایم دردهای لگنی بعد از زایمان:
احساس درد در هنگام نشستن و بلند شدن
درد در حین فعالیت بدنی
درد در هنگام مقاربت
حتی ممکن است مادر دچار بیاختیاری ادرار در هنگام عطسه و یا سرفه شود، که بهترین درمان این مشکلات و دردهای لگنی ورزشهای کف لگن مانند ورزش کگل و فیزیوتراپی است. با این فعالیتها عضلات از انقباض و گرفتگی رهایی پیدا کرده و شلی عضلات کف لگن هم اصلاح میگردد.
در زمان بارداری بیشتر دردها و اختلالات به علت هورمون ریلکسین ایجاد میشود که باعث شل شدن مفاصل و تحرک استخوانهای لگن میشود و اگر مادر طی بارداری و بعد از آن ورزش نکند، این علایم باقی میماند.
تشخیص دردهای لگنی:
- آزمایش خون و ادرار
- معاینات لگنی
- پاپ اسمیر برای بررسی انواع عفونتها و کشت ترشحات
- سونوگرافی
- امآرآی و سیتیاسکن
- آزمایشات بارداری
- هیستروسکوپی(بررسی داخل رحم)
- لاپاراسکوپی( بررسی مستقیم احشا داخل شکم و لگن)
- آندوسکوپی ( بررسی داخل روده)
- آزمایش مدفوع
سخن نهایی
دردهای لگنی یکی از دردهای آزاردهنده است و چون لگن از اجزاء و محتویات زیادی تشکیل شده، برای تشخیص و درمان آن نیاز به بررسی و گرفتن شرح حال بسیار دقیق است. همچنین باید علاوه بر مشکلات جسمی و جنسی، جنبههای روانشناختی نیز در نظر گرفته شود. درمان دردهای لگنی زمانبر بوده و با هدف بالابردن کیفیت زندگی و عملکرد فرد و کاهش درد انجام میشود.