اگر جنگ شد کجا بریم؟ راهنمای کامل نقاط امن و حفظ آرامش در شرایط اضطراری

در روزهایی که اخبار جنگ، تهدید و اضطراب فضای زندگی‌مان را تحت تاثیر قرار داده، دانستن اینکه «اگر جنگ شد کجا بریم؟» نه‌تنها یک پرسش منطقی، بلکه نیازی حیاتی برای حفظ جان و آرامش است. قرار نیست با خواندن این مقاله دچار ترس یا نگرانی بیشتر شوید؛ در این مقاله تلاش کرده‌ایم با زبانی ساده و علمی، پاسخی روشن به این پرسش که «اگر جنگ شد چه کنیم» بدهیم.

شما در ادامه با مهم‌ترین اقدامات اولیه در موقعیت‌های پرخطر، مکان‌های امن برای پناه گرفتن، نکات حیاتی هنگام حمله موشکی یا انفجار، مراقبت از سالمندان و کودکان، وسایل ضروری در کیف نجات و همچنین راهکارهایی برای حفظ آرامش روان در شرایط بحرانی آشنا می‌شوید. هدف ایمپو، ارائه راهنمایی‌ کاربردی، خلاصه و قابل اجراست تا بتوانید در لحظات اضطراری، تصمیم‌های درست‌تری بگیرید.

اگر جنگ شد کجا بریم؟

دانستن اینکه اگر جنگ شد کجا بریم یا کجا نرویم در شرایط جنگ ناگهانی می‌تواند جان ما و عزیزان‌مان را نجات دهد. بسیاری از افراد نمی‌دانند دقیقا چه واکنشی باید نشان دهند. محل پناه‌گیری شما به مکان قرارگیری شما هنگام آغاز حمله بستگی دارد. در این بخش، موقعیت‌های مختلف را بررسی می‌کنیم تا با آمادگی ذهنی و عملی، آرامش بیشتری نشان دهیم:

1. اگر در نزدیکی پدافند هوایی بودید

• پدافندها جز اهداف نظامی و احتمالی حمله هستند و مناطق پرخطر محسوب می‌شوند؛ در صورت شنیدن صدای شلیک یا مشاهده هرگونه فعالیت، منطقه را ترک کنید.

• در این شرایط، از محل پدافند حداقل 500 تا 1000 متر فاصله بگیرید.

• به سمت مناطق مسکونی کم‌خطرتر و دارای زیرساخت‌های مقاوم بروید.

• اگر در آن لحظه امکان خروج نبود، به زیرزمین، پارکینگ یا محل امن، سرپوشیده و مستحکم بروید.

2. اگر انفجار در نزدیکی شما رخ داد

• سریعا روی زمین(ترجیحا به شکم) بخوابید و از صورت و گردن خود محافظت کنید؛ این حالت به پناه‌گیری استاندارد در شرایط بمباران نزدیک معروف است. روی زمین دراز کشیده و پاهای خود را به داخل شکم جمع کنید. دست‌ها را پشت سر یا روی آن قرار دهید. صورت خود را به سمت زمین نگه دارید؛ زیرا انفجارهای نزدیک ممکن است با موج و ترکش همراه باشند.

• از پنجره‌ها و درهای شیشه‌ای فاصله بگیرید؛ در این شرایط، احتمال پرتاب شیشه و اجسام وجود دارد.

• پس از انفجار، میزان خطر را ارزیابی کنید؛ اگر محیط ناامن است، محل را ترک کرده و به مکان امن بروید.

• در صورت آسیب دیدن، فورا کمک‌های اولیه را شروع کنید.

3. اگر در خانه بودید

• به نقطه امن خانه بروید؛ کنار ستون‌ها، زیر میز محکم، حمام بدون پنجره یا دیوارهای داخلی امن هستند.

• از پنجره، بالکن، آشپزخانه، آینه‌ها و درهای شیشه‌ای حداقل 2 متر فاصله بگیرید.

• برای گرفتن عکس، به پشت‌بام یا بالکن نروید.

• چراغ‌ها را خاموش کرده و صداها را کم کنید.

• در صورت داشتن زیرزمین یا پناهگاه، همانجا بمانید تا شرایط آرام شود.

4. اگر در ساختمان‌های بلند(آپارتمان) بودید

• در صورت امکان، به طبقات پایین‌تر بروید.

• از آسانسور استفاده نکنید.

• اگر فرصت کافی نیست، در محل امنی در همان طبقه پناه بگیرید.

5. اگر در فضای عمومی و باز(خیابان، پارک یا بازار) بودید

• از شلوغی فاصله بگیرید؛ سریعا به یک ساختمان مقاوم و امن پناه ببرید.

• از دکل برق، ایستگاه سوخت، پل و مناطق صنعتی فاصله بگیرید.

• اگر هیچ سرپناهی نبود، در یک فرورفتگی زمین بنشینید و سر را با دست بپوشانید.

6. اگر همراه کودک، سالمند یا بیمار بودید

• در قدم اول، آرامش خودتان را حفظ کنید تا به آن‌ها هم منتقل شود.

• به مکان امن بروید؛ اگر مجبور به ترک خانه شدید دارو، شناسنامه، آب، غذا و وسایل ضروری را همراه ببرید.

• از مناطق پرخطر یا عبور از مسیرهای نامطمئن اجتناب کنید.

7. اگر در حال رانندگی بودید

• ماشین را به حاشیه جاده ببرید، پیاده شده، دراز بکشید و از خودرو فاصله بگیرید.

• از پل‌ها، تونل‌ها یا زیر دکل‌های برق دور شوید.

• اگر جایی برای پناه ندارید، در گودال کنار جاده یا پشت تپه‌ای کوچک قرار بگیرید.

هنگام حمله موشکی چه کنیم؟

وقتی صدای آژیر خطر یا هشدار حمله موشکی به صدا درمی‌آید، مهم است که سریع اما بدون اضطراب، به مکان‌های امن بروید و از دستورالعمل‌های ایمنی پیروی کنید. در این شرایط، واکنش درست و سریع، مرز بین نجات و آسیب جدی است. در ادامه، مهم‌ترین اقدامات لازم را گام‌به‌گام و متناسب با محل حضور شما توضیح می‌دهیم:

1. ارزیابی زمان و مکان

اگر آژیر حمله شنیده می‌شود یا از منابع رسمی(تلویزیون، رادیو، اپلیکیشن‌های هشدار) هشدار دریافت کردید:

• فورا خود را برای پناه‌گیری آماده کنید.

• به هیچ عنوان برای دیدن موشک یا فیلم گرفتن توقف نکنید.

• در هنگام جنگ چه کنیم؟ از پخش کردن اخباری که از صحت آن‌ها اطمینان ندارید، خودداری کنید؛ زیرا شایعات می‌توانند باعث گمراهی و ترس بیشتر هموطنان شما شود. این اقدام یکی از مهم‌ترین وظایف افراد در هنگام جنگ محسوب می‌شود.

۲. اگر در خانه هستید

سریعا به طبقات پایین‌تر بروید. زیرزمین یا حمام(بدون پنجره) بهترین گزینه است. در صورت نبود این فضاها:

• کنار دیوار داخلی ساختمان بنشینید.

• زیر میز یا تخت‌های سنگین پنهان شوید و سر و گردن را با بالش یا دست‌ها بپوشانید.

• از پنجره‌ها، آیینه‌ها، وسایل شیشه‌ای و دیوارهای خارجی فاصله بگیرید.

• در صورت امکان، وسایل برقی را خاموش کرده و گاز را قطع کنید؛ تا از وقوع آتش‌سوزی جلوگیری شود. این اقدام یکی از روش‌های مراقبتی مهم است که در پاسخ به سوال «اگه جنگ شد چیکار کنیم» می‌توان به آن اشاره کرد.

۳. اگر در اداره، فروشگاه یا مدرسه هستید

• از آسانسور استفاده نکنید؛ به سرعت از راه‌پله‌ها به پایین‌ترین طبقه بروید.

• به فضاهای ایمن مثل مترو، سرویس‌های بهداشتی، انبارهای مرکزی یا پناهگاه‌های داخلی بروید.

• اگر جایی برای پناه نیست، کنار دیوارهای باربر(غیر بازشو) بنشینید، زانوها را جمع کرده، سر را پایین آورده و از دست‌ها برای محافظت از سر خود استفاده کنید.

۴. اگر در ماشین یا فضای باز هستید

• در صورت امکان، ماشین را در کنار جاده متوقف کنید و پیاده شوید.

• در فضای باز، داخل گودال، جوی آب، پشت دیوار سنگی یا تپه دراز بکشید.

• دست‌ها را روی سر بگذارید و بدن را به حالت جنینی جمع کنید.

• اگر هیچ پناهی نیست، در ماشین خم شوید و با کیف یا وسیله‌ای ضخیم از سر و گردن محافظت کنید.

هنگام انفجار در جنگ چه کنیم؟

انفجار در نزدیکی محل زندگی یا کار شما تجربه‌ای وحشتناک و گیج‌کننده خواهد بود. در چنین لحظه‌ای، ثانیه‌ها اهمیت دارند و دانستن اینکه «اگر جنگ شد چه کنیم؟» می‌تواند از جان شما و اطرافیانتان محافظت کند. در ادامه، به بررسی این موضوع در ۳ مرحله پیش از انفجار، در لحظه انفجار و بلافاصله بعد از آن می‌پردازیم تا به شما کمک کنیم که بهترین واکنش را نشان دهید:

مرحله اول: آماده‌باش پیش از انفجار

اگر هشدار حمله یا صدای آژیر را شنیدید:

• بلافاصله از پنجره‌ها و درها دور شوید

• به پایین‌ترین طبقه ساختمان یا فضای بدون پنجره بروید. بهترین مکان، زیرزمین یا یک راهروی داخلی با دیوارهای بتنی است.

• اگر در فضای باز هستید، در شکاف زمین، پشت مانع یا درون چاله قرار بگیرید.

• روی زمین دراز بکشید، دست‌ها را روی سر و گوش‌ها قرار دهید تا از آسیب ترکش محافظت شود.

• دهان را نیمه‌باز نگه دارید تا از آسیب فشار موج انفجار به پرده گوش یا اندام‌های داخلی جلوگیری شود.

مرحله دوم: لحظه وقوع انفجار

• هیچ حرکتی نکنید؛ مگر اینکه مطمئن باشید محیط امن است.

• چشم‌ها را ببندید یا با پارچه بپوشانید؛ زیرا نور شدید انفجار می‌تواند بر بینایی تاثیر بگذارد.

• اگر شیشه‌ها شکستند، صورت خود را بپوشانید تا از بریدگی جلوگیری شود.

• چنانچه در فضای بسته هستید و ساختمان آسیب دیده، به‌آرامی از زیر آوار خارج شوید؛ اما از پله یا آسانسور استفاده نکنید.

مرحله سوم: بلافاصله پس از انفجار

در دقایق اول پس از وقوع انفجار، حفظ خونسردی و اولویت‌بندی کمک‌رسانی می‌تواند از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند. اگر خودتان سالم هستید یا می‌توانید به دیگران کمک کنید، موارد زیر را مدنظر قرار دهید:

اقدام برای کمک‌های اولیه فوری، در شرایطی که فردی دچار خونریزی فعال و شدید است:

• فورا با یک پارچه تمیز(ترجیحا گاز استریل) روی زخم، فشار مستقیم وارد کنید.

• اگر ممکن است، ناحیه آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید تا جریان خون کاهش یابد.

• در صورتی که جسمی در زخم فرد آسیب‌دیده فرو رفته است، آن را خارج نکنید؛ تنها اطراف آن را ثابت نگه داشته و آن را بپوشانید.

اگر فردی بیهوش شده اما نفس می‌کشد:

• او را به آرامی روی پهلو بخوابانید(ترجیحا پهلوی چپ)

• پای بالایی را کمی خم کنید تا تعادل بدن حفظ شود.

• بازوی پایینی را زیر سر قرار دهید.

• سر را کمی به عقب متمایل کنید تا راه تنفس(دهان و بینی) باز بماند.

• دهان باید به سمت زمین باشد تا اگر استفراغ کرد، محتویات وارد ریه نشود.

• این وضعیت برای افراد بیهوش اما دارای نبض و تنفس استفاده می‌شود و تا زمان رسیدن اورژانس، ایمن‌ترین حالت برای حفظ جان فرد است؛ تا رسیدن کمک پزشکی، ضربان و تنفس او را تحت نظر بگیرید.

در شرایطی که فردی سوختگی‌های سطحی یا متوسط دارد:

• ناحیه سوخته را سریعا با آب خنک (نه یخ) به مدت حداقل ۱۰ دقیقه بشویید.

• پارچه‌ای تمیز و نچسب(ترجیحا گاز استریل مرطوب) روی سوختگی قرار دهید.

• هرگز از پماد، روغن یا یخ استفاده نکنید.

• اگر لباس به محل سوختگی چسبیده، آن را جدا نکنید.

اگر شخصی دچار شکستگی مشهود به طور مثال در دست یا پا شده است:

• عضو آسیب‌دیده را بی‌حرکت نگه دارید و آن‌را جابه‌جا نکنید.

• با استفاده از وسایلی مثل خط‌کش، چوب یا حتی مجله ضخیم تا شده، آتل موقت بسازید و عضو آسیب‌دیده را ثابت نگه دارید.

• از بستن آتل خیلی سفت خودداری کنید که جریان خون قطع نشود.

در زمانی که فرد دچار وحشت یا حمله عصبی(پانیک) شده است:

برخی افراد پس از صدای انفجار یا دیدن صحنه‌های آسیب، دچار حمله پانیک می‌شوند. اگر کسی علائمی مانند تنگی نفس، لرزش، گریه، رنگ‌پریدگی، سردی دست‌وپا یا بی‌قراری شدید داشت:

• کنار او بمانید و با صدایی آرام و اطمینان‌بخش صحبت کنید؛ مثلا بگویید:"الان امنی، من اینجا هستم."

• از او بخواهید همراه شما چند نفس آرام و عمیق بکشد(۳ شماره دم، ۳ شماره بازدم)

• اگر نمی‌تواند بنشیند، او را در حالتی راحت و ترجیحا نیمه‌نشسته نگه دارید.

• تماس چشمی و لمس حمایتگر(مثلا گرفتن دست) بسیار موثر است.

• در صورتی که علائم ادامه‌دار شد یا شدت گرفت، در اولین فرصت باید از روان‌پزشک یا روان‌شناس کمک گرفته شود. مراقبت روانی، درست به اندازه مراقبت جسمی اهمیت دارد؛ به‌ویژه در روزهایی که حفظ آرامش روان دشوارتر می‌شود.

اگر احساس می‌کنید ترس و اضطراب فراتر از توان شماست، در اپلیکیشن ایمپو، مشاوران روان‌شناس و متخصصان سلامت روان بدون قضاوت، آماده شنیدن شما هستند. ایمپو همراه شماست تا در شرایط سخت، پناه امنی برای روانتان باشد.

بعد از انفجار موشک چه کنیم؟

در لحظاتی که پس از یک انفجار یا حمله نظامی سپری می‌شود، اغلب افراد با ترس، سردرگمی یا شوک روانی مواجه می‌شوند؛ اما دانستن اینکه اگه جنگ شد چیکار کنیم و چند اقدام کلیدی می‌تواند جان شما و اطرافیانتان را نجات دهد و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند.

1. مدیریت اولیه شوک روانی

• در این شرایط، اولین واکنش طبیعی، شوک یا بی‌قراری است. ممکن است احساس گیجی، بی‌حسی یا حتی خنده یا گریه غیر عادی داشته باشید؛ که طبیعی است.

• تنفس عمیق یعنی دم عمیق از بینی، نگه‌داشتن برای ۴ ثانیه، سپس بازدم آرام از دهان را انجام دهید.

• اگر همراه دیگران هستید، آرامش را منتقل کنید. تماس چشمی، جملات ساده مثل «الان در امانیم»، «دارم کمکت می‌کنم» بسیار اثرگذارند.

2. ارزیابی ایمنی محل

• از محل انفجار یا ساختمان آسیب‌دیده فورا فاصله بگیرید.

• اگر بوی گاز، دود غیرعادی، یا صدای ترک‌خوردن سازه می‌شنوید، محل را ترک کنید.

• در صورتی که زمین‌لرزه یا انفجار باعث آوار شده، هرگز بدون آموزش وارد محل ریزش‌شده نشوید؛ زیرا احتمال آوار دوم وجود دارد.

• به اشیای ناشناس یا فلزی داغ نزدیک نشوید؛ ممکن است مواد منفجره عمل‌نکرده یا آلوده باشند.

3. خود را به محل امن‌تر منتقل کنید

• اگر در فضای باز هستید، از مناطق شلوغ، دکل‌های برق، پنجره‌های شکسته و خودروهای آسیب‌دیده فاصله بگیرید.

• اگر در ساختمان هستید، به محل امن داخلی یا پناهگاه انتقال پیدا کنید؛ به شرطی که سازه هنوز ایمن است.

• در صورت وجود احتمال حمله دوم(حملات چندمرحله‌ای یا ثانویه)، در اولین فرصت محل را ترک کنید.

نقاط امن در خانه هنگام جنگ کجاست؟

در شرایط اضطراری مانند جنگ، حمله هوایی یا وقوع انفجار، خانه(به‌شرط رعایت اصول ایمنی) می‌تواند به یکی از امن‌ترین پناهگاه‌های شما تبدیل شود؛ اما اینکه کدام بخش خانه امن‌تر است، به ساختار خانه و محل سکونت شما نیز بستگی دارد. بسیاری از افراد نمی‌دانند که اگر جنگ شد کجا بریم؟ در ادامه، با نکاتی کاربردی درباره انتخاب امن‌ترین نقاط خانه در زمان جنگ آشنا می‌شویم:

در خانه به کجا برویم؟

• طبقات پایین‌تر(در صورت وجود):

اگر خانه یا آپارتمان شما دارای زیرزمین یا طبقه منفی است، در بسیاری از موارد، این بخش‌ها امن‌ترین مکان‌ها محسوب می‌شوند؛ زیرا فشار و موج انفجار در طبقات پایین‌تر کمتر است

• راهروهای داخلی بدون پنجره:

اگر زیرزمین ندارید، به‌دنبال راهروها یا اتاق‌هایی باشید که پنجره ندارند یا در مرکز ساختمان قرار دارند. این فضاها کمتر در معرض شکستن شیشه، ریزش آوار یا نفوذ ترکش قرار می‌گیرند.

• اتاق‌هایی با دیوارهای داخلی:

سعی کنید در اتاق‌هایی پناه بگیرید که در مرکز ساختمان و دارای دیوارهای داخلی هستند. آشپزخانه یا پذیرایی معمولا گزینه‌های مناسبی نیستند، مگر اینکه پنجره و شیشه نداشته باشند.

• در کنار دیوارهای باربر و مقاوم پناه بگیرید:

اگر نمی‌توانید به اتاقی امن بروید، کنج دیوارهای ضخیم یا باربر را انتخاب کنید؛ به حالت طاق‌باز یا جنینی، دست‌ها روی سر و گردن قرار گیرد تا در برابر آوار از شما محافظت کند.

در خانه کجا نرویم؟

• نزدیک پنجره‌ها و درهای شیشه‌ای قرار نگیرید:

موج انفجار حتی در فاصله زیاد می‌تواند باعث شکستن شیشه‌ها و پرتاب آن‌ها به داخل شود. این موضوع یکی از اصلی‌ترین دلایل آسیب‌دیدگی در مناطق مسکونی است.

• روی پشت‌بام یا تراس نروید:

پشت‌بام در زمان حمله هوایی و پرتاب ترکش‌ها، یکی از خطرناک‌ترین نقاط ممکن است؛ بنابراین بهتر است فقط در صورت اجبار از خانه خارج شوید.

• پشت یا زیر اجسام سنگین قرار نگیرید:

وسایلی مانند کتابخانه‌های سنگین، لوسترها، آبگرمکن دیواری یا کمدهای بلند ممکن است هنگام لرزش یا انفجار سقوط کنند؛ بنابراین، دور از این اشیا بنشینید یا دراز بکشید.

• در کنار کپسول گاز یا مواد قابل‌اشتعال قرار نگیرید:

این مواد در صورت اصابت موج انفجار یا جرقه، می‌توانند خطر ثانویه مانند آتش‌سوزی ایجاد کنند.

کیف نجات جنگ چیست و باید چه وسایلی در آن قرار داد؟

در شرایط اضطراری مانند حمله موشکی، بمباران یا جنگ، دسترسی سریع به وسایل ضروری می‌تواند جان شما و خانواده‌تان را نجات دهد. به همین دلیل، داشتن یک کیف نجات(Emergency Go Bag) کاملا آماده، از جمله اقداماتی است که در پاسخ به سوال اگر جنگ شد چه کنیم؟ می‌توان به آن اشاره کرد. این کیف باید سبک، قابل‌حمل و شامل لوازمی باشد که بتوانید در صورت تخلیه فوری منزل یا قطع دسترسی به امکانات اولیه، برای چند روز از خود مراقبت کنید. در ادامه، مهم‌ترین اقلام کیف نجات جنگ را در چند دسته بررسی می‌کنیم:

۱. مدارک شناسایی و اطلاعات مهم

این موارد، جهت شناسایی سریع، دریافت خدمات پزشکی، اثبات مالکیت و حفظ ارتباط در شرایط بحرانی ضروری هستند:

• کارت ملی، شناسنامه، دفترچه بیمه(یا کپی برابر با اصل آن‌ها)

• کارت واکسن و سوابق پزشکی مهم

• لیست شماره تلفن‌های اضطراری و آدرس نزدیک‌ترین پناهگاه‌ها

• کمی وجه نقد(ترجیحا اسکناس‌های خرد)

• کپی اسناد خانه یا خودرو(در پاکت ضد آب قرار دهید)

۲. مواد غذایی و آب آشامیدنی

در صورت عدم دسترسی به منابع سالم، این اقلام، نیاز حیاتی بدن را برای چند روز تامین می‌کنند:

• آب معدنی(برای هر نفر حداقل ۱ لیتر در روز و برای ۳ روز در نظر بگیرید)

• غذاهای کنسروی، بسته‌بندی‌شده یا کم‌حجم و پرکالری(خرما، بیسکویت انرژی‌زا، تن ماهی، کره بادام‌زمینی و...)

• قاشق و چنگال یک‌بار مصرف یا چندکاره

۳. داروها و کمک‌های اولیه

این اقلام جهت مدیریت فوری زخم‌ها، بیماری‌ها یا ادامه مصرف داروهای ضروری استفاده می‌شوند:

• جعبه کمک‌های اولیه کامل شامل باند، چسب زخم، گاز استریل، پد الکلی، قیچی و پنبه

• داروهای روزانه افراد خانواده(مانند داروی قلب، دیابت، آسم و...)

• قرص مسکن، آنتی‌بیوتیک پایه، پماد سوختگی، داروهای ضد اسهال و ضد تهوع

• ماسک N95، دستکش یکبار مصرف، ژل ضد عفونی‌کننده

۴. لوازم بهداشتی

این قبیل لوازم بهداشتی به حفظ سلامت فردی و پیشگیری از بیماری‌های واگیردار در محیط‌های غیر بهداشتی کمک می‌کنند:

• دستمال مرطوب و خشک

• صابون یا شامپو بدن کوچک

• مسواک، خمیردندان، حوله کوچک

• نوار بهداشتی، پوشک بچه(در صورت نیاز)، کیسه زباله

۵. ابزار و وسایل کاربردی

این وسایل کاربردی در تاریکی، بی‌برقی، گیر افتادن یا نیاز به برقراری ارتباط حیاتی‌اند:

• چراغ‌قوه یا چراغ پیشانی + باتری اضافه

• رادیو کوچک(ترجیحا دستی یا باتری‌خور) برای دریافت اخبار

• چاقوی چندکاره یا ابزار کوچک نجات

• کبریت ضد آب یا فندک

• سوت نجات(اگر شخصی در زیر آوار بماند، به کمک استفاده از سوت، عملیات نجات او راحتتر انجام می‌شود)

۶. لباس و لوازم ضروری شخصی

این اقلام جهت حفظ گرما، راحتی و جابه‌جایی ایمن در شرایط اضطراری اهمیت دارند:

• یک دست لباس راحتی و جوراب اضافه(با توجه به فصل)

• کلاه، دستکش و پتوی نازک یا پتوی نجات(آلومینیومی)

• کفش راحتی سبک

۷. اقلام ویژه برای گروه‌های خاص

در شرایط جنگی و بحران نیاز است تا به نوزادان، کودکان، افراد سالمند و یا دارای بیماری‌های مزمن توجه ویژه‌ای شود. از جمله اقلام ضروری برای نوزادان و کودکان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پوشک، شیرخشک، شیشه‌شیر

• اسباب‌بازی کوچک یا کتاب برای آرامش روانی

• دفترچه سلامت کودک

اقلام ضروری برای سالمندان یا افراد داری بیماری‌های مزمن:

• عصا، عینک یدکی، داروهای ضروری

• لیست مشکلات پزشکی و مراقبت‌های خاص

اقلام ضروری برای حیوانات خانگی(در صورت وجود):

• غذای خشک بسته‌بندی‌شده

• ظرف آب و غذا

• قلاده و کارت واکسیناسیون

۸. در صورت استفاده از خودرو

اگر خودرو شخصی دارید و احتمال می‌دهید هنگام بحران مجبور به ترک خانه با خودرو شوید، موارد زیر را نیز در صندوق خودرو نگهداری کنید:

• سوخت کامل و ظرف سوخت یدکی

• کابل شارژ موبایل فندکی

• پتو، آب اضافه، جعبه ابزار اولیه و لاستیک زاپاس

• نقشه کاغذی منطقه و مسیرهای جایگزین خروج

بخاطر داشته باشید که کیف نجات خود را هر ۶ ماه یکبار بررسی و به‌روزرسانی کنید؛ زیرا وسایلی مانند دارو، غذا، آب و باتری‌ها تاریخ انقضا دارند. کیف نجات جنگ باید در مکان ثابتی کنار درب خروجی خانه یا محل امن قرار داده شود تا در صورت نیاز، بدون اتلاف وقت آن را بردارید.

مراقبت از سالمندان هنگام جنگ

در شرایط بحرانی مانند جنگ، سالمندان جزو آسیب‌پذیرترین گروه‌ها هستند. کاهش قدرت جسمی، بیماری‌های مزمن و وابستگی به داروهای روزانه، آن‌ها را در معرض خطرهای بیشتری قرار می‌دهد؛ بنابراین، اگر جنگ شد چه کنیم تا بتوانیم از آن‌ها به‌درستی مراقبت کنیم؟

• اولین گام، تهیه کیف نجات اختصاصی برای سالمند است:

این کیف که شامل داروها، لیست بیماری‌ها، اطلاعات تماس ضروری، آب آشامیدنی، خوراکی سبک و وسایل کمک‌حرکتی است. علاوه براین موارد، بهتر است نسخه‌ای از مدارک هویتی و دفترچه درمانی را نیز در کیف قرار دهید.

• اگر سالمند مشکل حرکتی یا ذهنی دارد:

حتما برای جابه‌جایی فرد سالمند، شخصی معتمد و آشنا به شرایط او، شخص سالمند را همراهی کند.

• حفظ آرامش:

استرس ناشی از اخبار جنگ و شرایط غیر منتظره می‌تواند فشار روانی زیادی بر سالمندان وارد کند؛ در چنین شرایطی، حفظ آرامش و اطمینان دادن مستمر، نقش مهمی در سلامت روحی آن‌ها دارد.

• آموزش و تمرین پیش از بحران:

آموزش اقدامات اولیه و تمرین‌ برنامه‌های تخلیه برای اینکه اگه جنگ شد چیکار کنیم، حتی پیش از وقوع بحران، می‌تواند در حفظ جان سالمندان و آرامش خانواده موثر واقع شود.

ترس از جنگ در کودکان(مراقبت از کودکان)

کودکان در شرایط جنگی، حتی اگر مستقیما در معرض خطر نباشند، به شدت تحت تاثیر فضای روانی اطراف قرار می‌گیرند. صدای آژیر، اخبار ناراحت‌کننده، دیدن چهره‌های مضطرب بزرگ‌ترها و حتی تغییر در روتین روزمره می‌تواند باعث ترس، بی‌قراری، شب‌ادراری یا وابستگی شدید در کودکان شود. بنابراین، در هنگام جنگ چه کنیم تا بتوانیم از سلامت روانی و جسمی کودکان خود محافظت کنیم؟

• اولین قدم، حفظ آرامش بزرگ‌ترهاست:

کودک با نگاه کردن به والدین خود، شرایط را ارزیابی می‌کند؛ باید با زبانی ساده و متناسب با سن، توضیحی صادقانه اما امیدبخش درباره شرایط بدهیم.

• بازی با کودک و حفظ روتین روزمره:

سرگرمی‌های ساده، بازی، داستان‌گویی و حفظ برخی روتین‌های روزانه مثل غذا خوردن یا خواب، احساس امنیت را در کودک تقویت می‌کند.

• تهیه کیف نجات مخصوص:

آماده داشتن یک کیف نجات حاوی لباس، خوراکی، اسباب‌بازی کوچک، داروهای ضروری، شناسنامه و اطلاعات تماس، از دیگر اقدامات ضروری برای مراقبت از کودک در زمان تخلیه یا بحران است.

• آگاه‌سازی کودک:

برنامه‌ریزی قبلی و آگاه‌سازی آرام کودک، نقش مهمی در کاهش اضطراب او دارد.

چگونه ترس از جنگ و عوارض ناشی از آن‌را کنترل کنیم؟

ترس از جنگ واکنشی طبیعی به تهدیدی بزرگ، مبهم و خارج از کنترل است. شنیدن اخبار حمله، صدای انفجار یا حتی شایعه‌های ناگوار می‌تواند باعث استرس، بی‌خوابی، ضربان قلب بالا، تنش عضلانی یا احساس ناتوانی و ضعف شود؛ اما در شرایط اضطراری، کنترل اضطراب و حفظ آرامش نه‌تنها برای سلامت روان فرد، بلکه برای حفظ امنیت خانواده و اطرافیان ضروری است.

• اولین قدم برای کنترل ترس، پذیرفتن احساسات است:

انکار ترس یا سرکوب آن، معمولا نتیجه‌ای معکوس دارد. به‌جای سرزنش خود، بهتر است اضطراب را به‌عنوان بخشی طبیعی از واکنش بدن به تهدید بپذیرید.

• قدم بعدی، تمرکز بر اقدامات عملی است:

تهیه کیف نجات، مشخص کردن مسیر خروج اضطراری، هماهنگی با اعضای خانواده، ثبت موقعیت مکانی پناهگاه‌ها و داشتن برنامه مشخص برای مواقع خطر، احساس کنترل و امنیت ایجاد می‌کند و از شدت اضطراب می‌کاهد.

• در کنار این اقدامات، حفظ آرامش ذهنی نیز اهمیت دارد:

تنفس عمیق و آرام، محدود کردن مواجهه با اخبار تحریک‌آمیز، دوری از شایعات و مراقبت از سلامت جسمی(مثل خواب کافی و خوردن غذاهای سبک و مفید)، کمک می‌کند ذهن در شرایط بحرانی بهتر عمل کند. در صورت امکان، صحبت با یک مشاور یا روان‌درمانگر، حتی به‌صورت آنلاین، می‌تواند از تبدیل اضطراب طبیعی به اختلال اضطرابی پیشگیری کند.

یادمان باشد که آرامش، تصمیم‌گیری منطقی را ممکن می‌سازد. در هنگام بحران، شما الگویی برای اطرافیان به‌ویژه کودکان هستید؛ هر قدمی که برای آرام نگه‌داشتن خود برمی‌دارید، به اطرافیان شما نیز حس امنیت را منتقل می‌کند.

امن‌ترین شهر ایران در زمان جنگ با اسرائیل کجاست؟

در شرایطی که احتمال درگیری نظامی یا حمله موشکی مطرح می‌شود، بسیاری از افراد می‌پرسند: اگر جنگ شد کجا بریم؟ پاسخ این سوال به فاکتورهای مختلفی از جمله موقعیت جغرافیایی، میزان جمعیت، وجود زیرساخت‌های حساس نظامی یا صنعتی، و سابقه تهدید بستگی دارد.

به‌طور کلی، شهرهای مرکزی و کم‌اهمیت از نظر نظامی یا صنعتی، امن‌تر از شهرهای مرزی، بندری یا مراکز استراتژیک هستند؛ برای مثال، شهرهایی مانند یاسوج، اردبیل، بجنورد، شهرکرد یا شهرهای کوچک‌تر استان چهارمحال‌وبختیاری معمولا کمتر در معرض تهدید مستقیم قرار دارند؛ زیرا این شهرها نه به مرز نزدیک‌اند و نه مراکز نظامی یا صنعتی عمده در آن‌ها واقع شده است.

در مقابل، شهرهایی مانند تهران، اصفهان، تبریز، اهواز، بوشهر و کرمانشاه که دارای زیرساخت‌های مهم هستند، ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند. در شرایط جنگی بهتر است از اقامت یا پناه‌گیری در نزدیکی مناطق صنعتی بزرگ، پایگاه‌های نظامی، پالایشگاه‌ها، نیروگاه‌ها و فرودگاه‌ها پرهیز کنید.

اگر در یکی از شهرهای بزرگ زندگی می‌کنید و امکان ترک آن را ندارید، از قرار گرفتن در مجاورت مراکز حساس یا مناطق شلوغ خودداری کنید و پناهگاه‌های عمومی یا فضاهای امن مشخص‌شده را از پیش بشناسید. داشتن نقشه خانوادگی، محل ملاقات اضطراری و دسترسی به کیف نجات، در هر نقطه‌ای که هستید، ضروری است.

سخن آخر

 هیچ انسانی دوست ندارد تصور کند که ممکن است روزی در کشورش جنگی رخ دهد. اما واقعیت این است که آمادگی برای شرایط اضطراری، نشانه اضطراب یا بدبینی نیست؛ بلکه نشانه مسئولیت‌پذیری، آگاهی و عشق به زندگی است. در این راهنما تلاش کردیم گام‌به‌گام و بی‌هیاهو، کمک کنیم تا بدانید اگر جنگ شد کجا برویم، در هنگام جنگ چه کنیم و چگونه از خود و عزیزانمان مراقبت کنیم.

حفظ آرامش، یکی از موثرترین ابزارها در هر بحران است. اگر در این شرایط با ترس، بی‌خوابی یا اضطراب مواجه شدید، بدانید که تنها نیستید. ما در اپلیکیشن ایمپو، کنار شما هستیم تا در سخت‌ترین لحظات، بتوانید با روانی آرام‌تر و ذهنی هوشیارتر تصمیم بگیرید. امیدواریم این راهنما هیچ‌وقت لازمتان نشود؛ اما اگر شد، بدانید که از پیش آماده‌ بودن، همان نوری است که حتی در تاریک‌ترین لحظه‌ها هم راه را نشان می‌دهد.