سرطان بیضه و هر آنچه که باید در رابطه با آن بدانید!

سرطان بیضه با ظهور سلول‌های سرطانی در بافت‌های بیضه تشخیص داده می‌شود. این سلول‌ها معمولاً بدخیم هستند و گاهی ‌اوقات ممکن است در هر دو بیضه بروز کنند؛ اگرچه این مورد نادر است و بیشتر اوقات تنها یک بیضه تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد. با‌وجود‌اینکه علت این بیماری مشخص نیست، اما عوامل زمینه‌ای مانند سن، نژاد، سابقه ابتلا، عفونت و ‌مسائل بهداشتی و همچنین سابقه خانوادگی می‌توانند در بروز نشانه‌‌‌های سرطان بیضه مؤثر باشند. اگر می‌خواهید بدانید نشانه‌های سرطان بیضه چیست و‌ چگونه تشخیص داده می‌شود در این مقاله از مجله سلامت ایمپو همراه ما باشید تا با انواع سرطان بیضه، علائم، نحوه تشخیص و درمان آن بیشتر آشنا شوید.

سرطان بیضه چیست؟

سرطان بیضه یکی از انواع سرطان‌هایی است که در بیضه‌ها که مسئول تولید اسپرم و هورمون‌های مردانه هستند، ایجاد می‌شود. این نوع سرطان عمدتاً در مردان جوان و میان‌سال، به‌ویژه در سنین ۱۵ تا ۳۵ سال، شایع است. علائم سرطان بیضه ممکن است شامل توده یا برآمدگی در بیضه، درد یا ناراحتی در ناحیه بیضه، تغییرات در اندازه یا شکل بیضه‌ها و احساس سنگینی در کیسه بیضه باشد. 

تشخیص این بیماری معمولاً از طریق معاینه فیزیکی، سونوگرافی و آزمایش خون انجام می‌شود. درمان سرطان بیضه معمولاً شامل جراحی برای برداشتن بیضه، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است؛ اما با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، بسیاری از بیماران در مراحل اولیه بیماری بهبود می‌یابند.

انواع سرطان بیضه بر اساس نوع سلول 

بیش از ۹۰ درصد از سرطان‌های بیضه از سلول‌های زایشی (GCT) نشئت می‌گیرند. این سلول‌ها که مسئول تولید اسپرم هستند، به دو گروه اصلی سمینوما و غیر سمینوما تقسیم می‌شوند. شیوع این دو نوع تومور تقریباً برابر است و بسیاری از سرطان‌های بیضه ممکن است شامل ترکیبی از هر دو نوع باشند. در چنین مواردی، روش درمان مشابه با درمان غیر سمینوما در نظر گرفته می‌شود؛ زیرا هر دو نوع تومور به شیوه‌ای مشابه رشد و گسترش می‌یابند.

1. سمینوما

تومورهای سمینوما به‌طور‌کلی تمایل کمتری به رشد و متاستاز نسبت به تومورهای غیر سمینوما دارند. این نوع تومور به دو زیرگروه اصلی زیر تقسیم می‌شود: 

• سمینومای کلاسیک

 این نوع از تومورها، بیش از ۹۵ درصد از کل سمینوماها را تشکیل می‌دهد و بیشتر در مردان بین ۲۵ تا ۴۵ سال مشاهده می‌شود.

•  سمینومای اسپرماتوسیت

این نوع از تومورهای سمینوما، نادرتر هستند و معمولاً در افراد مسن‌تر (به طور میانگین ۶۵ سال) دیده می‌شوند. تمایل به گسترش در این نوع از تومورها نسبت به سمینومای کلاسیک بیشتر است.

برخی از تومورهای سمینوما می‌توانند سطح هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) را افزایش دهند. این هورمون با یک آزمایش خون ساده قابل‌اندازه‌گیری است و می‌تواند به‌عنوان یک نشانگر برای تشخیص انواع خاصی از سرطان بیضه مورد استفاده‌ قرار گیرد. همچنین، HCG می‌تواند در ارزیابی پاسخ بیمار به درمان نیز کمک کند.

2. تومورهای غیر سمینوما

تومورهای غیر سمینوما که معمولاً در مردان جوان، به‌ویژه در سنین اواخر نوجوانی تا اوایل ۳۰ سالگی مشاهده می‌شوند، به چند نوع اصلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از:

•  کارسینومای جنینی

•  کارسینومای کیسه زرده

•  کوریوکارسینوما 

•  تراتوم

 در بسیاری از موارد، این تومورها به‌صورت ترکیبی با یکدیگر یا حتی با تومورهای سمینوما دیده می‌شوند.

3. کارسینومای جنینی

این نوع تومور تقریباً ۴۰ درصد از کل تومورهای بیضه را تشکیل می‌دهد، اما به طور خاص تنها در ۳ تا ۴ درصد از موارد مشاهده می‌شود. نام‌گذاری آن به دلیل شباهت با بافت‌های جنینی در زیر میکروسکوپ است. کارسینومای جنینی به‌سرعت رشد کرده و تمایل به گسترش به بافت‌های اطراف بیضه دارد.

4. کارسینومای کیسه زرده

این نوع تومور به دلیل شباهت به کیسه زرده جنین، نام‌گذاری شده است. این نوع سرطان بیشتر در کودکان، به‌ویژه نوزادان، شایع است و در بزرگسالان نادر است. در کودکان پاسخ به درمان معمولاً مثبت است، اما در بزرگسالان بروز این تومور می‌تواند نگران‌کننده باشد. تشخیص این نوع تومور نیز با اندازه‌گیری سطح آلفا فیتوپروتئین انجام می‌شود و شیمی‌درمانی یکی از گزینه‌های مؤثر در درمان آن است.

5. کوریوکارسینوما

این نوع تومور بسیار نادر است و به‌سرعت رشد می‌کند. کوریوکارسینوما تمایل بالایی به متاستاز به اندام‌های دیگر مانند ریه‌ها و مغز دارد. این نوع تومور معمولاً به‌صورت ترکیبی با سایر انواع تومورهای غیر سمینوما مشاهده می‌شود.

6. تراتوما

تراتوماها نوعی از تومورهای زایایی هستند که در زیر میکروسکوپ به شکل مراحل اولیه جنینی دیده می‌شوند. این نوع تومور معمولاً در ترکیب با سایر انواع تومورها مشاهده می‌شود و نوع خالص آن نادر است. تراتوماها معمولاً تأثیری بر افزایش سطح آلفا فیتوپروتئین و HCG ندارند.

7. تومورهای استروما

تومورهای استروما که در بافت‌های حمایتی و هورمون‌زا رشد می‌کنند، به‌عنوان تومورهای استرومال گنادال شناخته می‌شوند و حدود ۵ درصد از کل تومورهای بیضه در بزرگسالان و تا ۲۰ درصد در کودکان را شامل می‌شوند. این تومورها عمدتاً به دو‌دسته تومورهای سلول لیدینگ و سلول سرتولی تقسیم می‌شوند.

• تومور سلول لیدینگ

این تومورها در سلول‌های لیدینگ بیضه که مسئول تولید هورمون‌های جنسی مردانه هستند، ایجاد می‌شوند. این نوع تومورها معمولاً خوش‌خیم هستند و بیشتر با جراحی درمان می‌شوند. با‌این‌حال، ممکن است برخی از آن‌ها به طور نادر گسترش یابند و پاسخ مناسبی به شیمی‌درمانی ندهند.

•  تومورهای سلول سرتولی

 این تومورها از سلول‌های سرتولی که وظیفه حمایت و تغذیه سلول‌های زایشی را دارند، نشئت می‌گیرند که نیز معمولاً خوش‌خیم هستند. این تومورها در صورت گسترش، پاسخ خوبی به شیمیایی درمانی و پرتودرمانی نمی‌دهند. 

8. لنفوم

لنفوم، شایع‌ترین نوع سرطان ثانویه در بیضه‌ها است. این نوع سرطان در مردان بالای ۵۰ سال بیشتر از تومورهای اولیه بیضه دیده می‌شود. درمان لنفوم بستگی به نوع و مرحله بیماری دارد و معمولاً شامل جراحی برای برداشتن بافت سرطانی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است.

در برخی موارد، مانند افراد مبتلا به لوسمی حاد، سلول‌های سرطانی می‌توانند در بیضه‌ها تومور ایجاد کنند. در این شرایط، علاوه بر شیمی‌درمانی برای درمان سرطان خون، ممکن است جراحی و برداشت بیضه نیز لازم باشد. همچنین، سرطان‌پروستات، ریه، کلیه و سایر اندام‌ها ممکن است به بیضه‌ها متاستاز دهند و روش درمانی آن‌ها بستگی به نوع سرطان اولیه دارد.

انواع سرطان بیضه بر اساس وخامت

سرطان بیضه بر اساس میزان وخامت و گسترش در اندام‌ها، به دو نوع خوش‌خیم و بدخیم طبقه‌بندی می‌شود که در ادامه بیشتر به آن می‌پردازیم:

• سرطان بیضه خوش خیم

تومورهای خوش‌خیم یا غیرسرطانی در بیضه‌ها، زائده‌هایی هستند که به سایر قسمت‌های بدن انتشار نمی‌یابند. نمونه‌هایی از این تومورها شامل توده‌های چربی یا اسپرماتوسل هستند. معمولاً این تومورها خطر جدی برای زندگی فرد ایجاد نمی‌کنند و اغلب با جراحی برداشته می‌شوند و معمولاً بازگشتی ندارند.

• سرطان بیضه بدخیم

سرطان بیضه بدخیم به توده‌هایی گفته می‌شود که به‌شدت تهاجمی هستند. اگر سلول‌های غیرطبیعی به‌سرعت رشد کنند و تمایل به گسترش به سایر اندام‌های نزدیک داشته باشند، این توده‌ها بدخیم محسوب می‌شوند. درمان این نوع سرطان بسته به علائم و مرحله بیماری متفاوت است. در‌صورتی‌که توده قابلیت جراحی داشته باشد، پزشک آن را برای جلوگیری از عود مجدد خارج خواهد کرد. 

اگر سرطان متاستاتیک باشد، درمان شامل ترکیبی از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی خواهد بود تا علائم بیماری کاهش یابد. در برخی موارد پیوند سلول‌های بنیادی نیز ممکن است به‌عنوان گزینه‌ای برای درمان در نظر گرفته شود. در مراحل پیشرفته، بیماران ممکن است با علائمی مانند درد شدید، رشد سریع توده و احساس سنگینی در ناحیه کیسه بیضه مواجه شوند.

تفاوتی بین واریکوسل و سرطان بیضه 

واریکوسل به معنای تورم عروق خونی در ناحیه بیضه‌ها است که به‌نوعی واریس در این ناحیه نیز شناخته می‌شود، اما سرطان بیضه به رشد غیرطبیعی و خطرناک سلول‌ها در بافت بیضه گفته می‌شود. در مقاله واریکوسل به طور کامل به این موضوع پرداخته‌ایم.

نشانه‌های سرطان بیضه چیست؟

رایج‌ترین نشانه های سرطان بیضه شامل موارد زیر می‌شود:

• وجود برآمدگی یا بزرگ‌شدن یک یا هر دو بیضه

• احساس سنگینی در کیسه بیضه

• درد در ناحیه شکم یا کشاله ران

• درد در بیضه‌ها یا کیسه بیضه

• تجمع ناگهانی مایع در کیسه بیضه

• بزرگ‌شدن یا حساسیت سینه‌ها

• کمردرد

علائم سرطان بیضه راست 

علائم سرطان بیضه راست نیز مشابه علائم سرطان بیضه بوده و شامل موارد زیر است:

• توده یا برآمدگی: احساس یک توده غیرطبیعی یا برآمدگی در بیضه راست، که ممکن است بدون درد باشد.

• درد یا ناراحتی: احساس درد یا ناراحتی در بیضه راست یا ناحیه زیر شکم

• تغییر در اندازه بیضه: بزرگ‌شدن یا کوچک‌شدن بیضه راست نسبت به بیضه چپ

• حساسیت یا درد در ناحیه سینه: تغییرات هورمونی ممکن است باعث حساسیت یا بزرگ‌شدن سینه‌ها شود.

• احساس سنگینی: احساس سنگینی یا فشار در بیضه‌ها

• تغییرات در مایع منی: وجود خون در مایع منی یا تغییر در رنگ و قوام آن

• کاهش میل جنسی: کاهش ناگهانی میل جنسی یا اختلال نعوظ

• خستگی و ضعف عمومی: احساس خستگی و ضعف بدون دلیل مشخص

 

علائم سرطان بیضه پیشرفته چیست؟

نشانه های سرطان بیضه پیشرفته به شرح زیر است:

• کمردرد ناشی از گسترش سرطان به غدد لنفاوی

• تنگی نفس یا درد قفسه سینه به دلیل متاستاز به ریه‌ها

• درد شکم ناشی از تورم غدد لنفاوی یا متاستاز به کبد

• سردرد یا گیجی به علت گسترش به مغز

وجود توده یا برآمدگی در بیضه یکی از اولین نشانه‌های سرطان است. در صورت مشاهده این علائم، حتماً به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید. گاهی اوقات خون در منی نیز می‌تواند به دلیل سرطان متاستاتیک بیضه باشد.

سرطان بیضه در کودکان

سرطان بیضه در برخی موارد ممکن است بدون علامت باشد و تنها با احساس یک توده سفت توسط فرد شناسایی شود. در حدود ۱۰ درصد از موارد، این بیماری هیچ نشانه‌ای ندارد. با‌این‌حال آگاهی از نشانه‌ها و علائم سرطان بیضه می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان این بیماری کمک کند. برخی از رایج‌ترین علائم سرطان بیضه در کودکان عبارتند از:

• هیدروسل: تجمع مایع در کیسه بیضه که ممکن است باعث تورم شود. برای اطلاعات بیشتر توصیه می‌کنیم مقاله هیدروسل را مطالعه کنید.

• درد یا ناراحتی بیضه: احساس درد یا ناراحتی در ناحیه بیضه.

• افزایش حجم سینه: بزرگ‌شدن یا تغییر در شکل سینه‌ها.

• حساسیت بافت پستان: احساس حساسیت یا درد در ناحیه پستان.

• کمر درد: وجود درد در ناحیه کمر که ممکن است با وضعیت بیضه‌ها مرتبط باشد.

• تورم ناگهانی در بیضه: بروز تورم ناگهانی که ممکن است نشانه‌ای از مشکل باشد.

• توده‌ای در بیضه‌ها: وجود یک توده کوچک یا بزرگ در هر یک از بیضه‌ها یا هر دو آن‌ها.

• احساس سنگینی در کیسه بیضه: حس‌کردن وزن اضافی در ناحیه کیسه بیضه.

• درد مبهم در ناحیه کشاله ران یا شکم: وجود درد غیر قابل توجیه در قسمت پایین شکم یا کشاله ران.

اگرچه سرطان بیضه به‌ندرت قبل از ۱۵ سالگی تشخیص داده می‌شود، اما نوعی از این بیماری وجود دارد که ممکن است در نوزادان نیز مشاهده شود. آگاهی از این علائم می‌تواند به جوانان و خانواده‌ها کمک کند تا در صورت بروز هرگونه تغییر غیر‌عادی، به پزشک مراجعه کنند و اقدامات درمانی لازم را انجام دهند.

علت سرطان بیضه چیست؟

علت دقیق سرطان بیضه در بیشتر موارد مشخص نیست، اما پزشکان اظهار دارند این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سالم دچار تغییراتی شوند. این تغییرات باعث می‌شود که رشد سلولی از کنترل خارج شده و سلول‌های سرطانی به طور غیرطبیعی تقسیم شوند و توده‌هایی را تشکیل دهند.

از جمله عوامل خطرزا و زمینه‌ای که در ابتلای سرطان بیضه نقش دارند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بیضه نزول نکرده (کریپتورکیدیسم)

بیضه‌ها معمولاً قبل از تولد به کیسه بیضه منتقل می‌شوند، اما در برخی نوزادان این اتفاق نمی‌افتد. این مردان تا سه برابر بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر ابتلا به سرطان بیضه هستند. برای اطلاعات بیشتر بهتر است مقاله بیضه نزول نکرده را مطالعه کنید.

• سابقه خانوادگی

 اگر یکی از خویشاوندان نزدیک شما سابقه سرطان بیضه داشته باشد، خطر ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد.

• سابقه ابتلا به سرطان بیضه

 مردانی که قبلاً به این نوع سرطان مبتلا شده‌اند، ۱۲ تا ۱۸ برابر بیشتر در معرض ابتلا مجدد به سرطان در بیضه دیگر هستند.

• رشد غیر‌طبیعی بیضه

 شرایطی مانند سندرم کلاین فلتر می‌تواند خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهد.

• سن

 این نوع سرطان بیشتر در مردان جوان، به‌ویژه بین ۱۵ تا ۳۵ سالگی مشاهده می‌شود، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

• نژاد

 مردان سفیدپوست بیشتر از مردان سیاه‌پوست به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند.

• عفونت HIV و مسائل بهداشتی

 شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مردان مبتلا به HIV (ایدز) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان بیضه هستند. همچنین زگیل تناسلی و عدم رعایت بهداشت نیز می‌تواند خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهد.

روش‌های درمان سرطان بیضه

سرطان بیضه عمدتاً از سلول‌های زایا آغاز می‌شود و دو نوع اصلی تومورهای سمینوما و غیر سمینوما در بروز این بیماری نقش دارند. هر دو نوع این سلول‌ها به شیمی‌درمانی پاسخ می‌دهند. اگر تومور شامل هر دو نوع سلول باشد، به‌عنوان تومور غیر سمینوما طبقه‌بندی می‌شود و بر همین اساس درمان می‌شود.

به‌طور‌کلی، درمان سرطان بیضه شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی است که در ادامه بیشتر به آن می‌پردازیم.

1. جراحی

در این روش، ممکن است بیضه مبتلا (ارکیدکتومی) و غدد لنفاوی مرتبط (کالبد شکافی غدد لنفاوی) برداشته شوند. ارکیدکتومی برای هر دو نوع سلول‌های سمینوما و غیر سمینوما انجام می‌شود، در‌حالی‌که برداشت غدد لنفاوی بیشتر برای تومورهای غیر سمینوما کاربرد دارد.

2. پرتودرمانی

پرتودرمانی یکی از گزینه‌های درمانی مؤثر برای سرطان بیضه است. در این روش از اشعه ایکس با دوز بالا استفاده می‌شود تا سلول‌های سرطانی را از بین ببرد. پس از جراحی، به‌ویژه در بیماران مبتلا به سمینوما، ممکن است پرتودرمانی برای جلوگیری از عود بیماری انجام شود.

3. شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی شامل استفاده از داروهایی مانند سیس‌پلاتین، بلئومایسین و اتوپوزید است که هدف آن نابود‌کردن سلول‌های سرطانی است. این درمان به طور قابل‌توجهی نرخ بقا را در بیماران مبتلا به هر دو نوع تومور سمینوما و غیر سمینوما افزایش داده است. 

تعداد جلسات شیمی‌درمانی به مرحله پیشرفت سرطان بستگی دارد، اما معمولاً این دوره‌ها بین ۲ تا ۳ هفته طول می‌کشد و هر جلسه به مدت ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت انجام می‌شود.

عوارض سرطان بیضه چیست؟

سرطان بیضه می‌تواند عوارض جسمی و روانی را به دنبال داشته باشد. از جمله عوارض سرطان بیضه از لحاظ جسمی، می‌توان به ناباروری اشاره کرد؛ زیرا درمان‌های سرطانی مانند جراحی یا شیمی‌درمانی ممکن است بر تولید اسپرم تأثیر بگذارد. همچنین وجود توده در بیضه‌ها می‌تواند باعث درد و ناراحتی شود. عوارض دیگری نیز مانند تغییرات هورمونی و بزرگ‌شدن سینه‌ها نیز ممکن است رخ دهد.

از لحاظ روانی، بیماران ممکن است با اضطراب، افسردگی یا مشکلاتی در اعتماد‌به‌نفس مواجه شوند. این عوارض می‌توانند کیفیت زندگی فرد را تحت‌تأثیر قرار دهند و نیاز او به حمایت روانی و اجتماعی را افزایش دهند.

سرطان بیضه در چه سنی رخ می‌دهد؟

سرطان بیضه بیشتر در مردان جوان و میان‌سال دیده می‌شود و به طور خاص، سنین ۱۵ تا ۴۰ سالگی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این نوع سرطان در نوجوانان و جوانان، به‌ویژه در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی، شایع‌تر است. در‌حالی‌که احتمال ابتلا به سرطان بیضه در نوزادان و مردان بالای ۴۰ سال کمتر است، اما این بیماری می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

سرطان بیضه و ناباروری 

در بیشتر موارد، جراحی و برداشتن یک بیضه تأثیری بر عملکرد جنسی یا باروری ندارد؛ اما اگر پیش از درمان مشکلات باروری داشته باشید، ممکن است جراحی این وضعیت را تشدید کند. برخی روش‌های درمانی دیگر برای سرطان نیز ممکن است منجر به ناباروری شوند. درصورتی‌که درباره مسائل باروری یا جنسی نگران هستید، بهتر است با پزشک خود در این باره مشورت کنید.

مراحل سرطان بیضه

پس از انجام آزمایشات لازم، معمولاً امکان تعیین مرحله سرطان فراهم می‌شود. مرحله‌بندی سرطان بیضه به صورت زیر است: 

 مرحله صفر

در این مرحله، سلول‌های غیرطبیعی فقط در لوله‌های تولید اسپرم وجود دارند و هنوز به سایر نواحی گسترش نیافته‌اند.

مرحله اول

این مرحله شامل زیرمراحل IA، IB و IS است:

• مرحله IA: سرطان محدود به بیضه و اپیدیدیم بوده و سطح نشانگرهای تومور طبیعی است.

• مرحله IB: در این مرحله سرطان ممکن است به عروق خونی یا لنفاوی داخل بیضه نفوذ کرده باشد، اما نشانگرها همچنان طبیعی هستند.

• مرحله IS: در این مرحله، سرطان در هر نقطه‌ای از بیضه یا طناب اسپرماتیک وجود دارد و سطح یک یا چند نشانگر تومور افزایش یافته است.

مرحله دوم

در این مرحله، سرطان بیشتر گسترش یافته و ممکن است به غدد لنفاوی یا دیگر نواحی بدن سرایت کرده باشد.

• مرحله IIA: سرطان حداکثر به پنج غده لنفاوی شکم گسترش یافته است، هیچ یک از غدد لنفاوی بزرگ‌تر از ۲ سانتی‌متر نیستند و نشانگرهای تومور طبیعی هستند یا کمی افزایش یافته‌اند.

• مرحله IIB: در این مرحله سرطان به بیش از پنج غده لنفاوی گسترش یافته است که سایز هیچ‌کدام از غدد بزرگ‌تر از ۵ سانتی‌متر نیست. نشانگرهای تومور نیز نرمال یا خفیف هستند.

• مرحله IIC: سرطان به حداقل یک غده لنفاوی در شکم که قطر آن بزرگ‌تر از ۵ سانتی‌متر است، گسترش یافته است. همچنین نشانگرهای تومور در این مرحله طبیعی هستند یا فقط کمی افزایش یافته‌اند.

مرحله سوم

این مرحله به سه زیرمجموعه IIIA، IIIB و IIIC تقسیم می‌شود. تعیین این مرحله بعد از عمل ارکیدکتومی اینگوینال (برداشتن بیضه) انجام می‌شود.

• مرحله IIIA: در این مرحله سرطان به غدد لنفاوی فراتر از شکم (مانند غدد لنفاوی در قفسه سینه) و یا ریه‌ها گسترش یافته است. نشانگرهای تومور در این مرحله نرمالند یا فقط کمی افزایش داشته‌اند.

• مرحله IIIB: در این مرحله، تومورهای سرطانی به غدد لنفاوی شکم یا اندام‌‌های دیگر مانند ریه‌ها گسترش می‌یابند. در این مرحله نشانگرهای تومور به میزان متوسطی افزایش یافته‌اند.

• مرحله IIIC: در این مرحله سرطان به اندامی غیر از ریه‌ها (مانند کبد، استخوان‌ها یا مغز) گسترش یافته است و نشانگرهای تومور بسیار بالا رفته و سرطان حداقل به یک غده لنفاوی یا اندام دیگر گسترش یافته است.

سیستم مرحله‌بندی TNM

سیستم TNM به طور خاص برای توصیف مراحل مختلف سرطان طراحی شده است:

•  T )Tumor): اندازه و وضعیت تومور اصلی را نشان می‌دهد.

•   N )Node): نشان می‌دهد که آیا سرطان به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته است یا خیر.

•  M)Metastasis): نشان می‌دهد که آیا سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است یا خیر.

•   S)Markers): این بخش به سطح مارکرهای خون اشاره دارد.

در صورت داشتن هر کدام از علائم بالا بهتر از به پزشک مراجعه نموده و مورد معاینه و چکاپ کامل قرار بگیرید. با نصب اپلیکیشن ایمپو می توانید به راحتی از پزشک های متخصص این مجموعه مشاوره دریافت نمایید.

از امروز سلامتیت رو اولویتت قرار بده؛ ایمپو برای ایجاد تغییرات مثبت و داشتن زندگی سالم‌تر بهت کمک میکنه.

نصب اپلیکیشن ایمپو

تشخیص سرطان بیضه

تشخیص سرطان بیضه به روش‌های مختلفی انجام می‌شود. یکی از اصلی‌ترین روش‌ها شناسایی توده‌ای غیرعادی در بیضه است. اگر متوجه شدید که یکی از بیضه‌ها به طور غیرطبیعی بزرگ‌تر شده است، ضروری است که به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید. در فرایند تشخیص سرطان بیضه، متخصص اورولوژی مراحل زیر را انجام می‌دهد:

1. معاینه فیزیکی

پزشک ابتدا به بررسی سوابق پزشکی و علائم شما می‌پردازد و سپس بیضه‌ها را معاینه می‌کند. پزشک همچنین برای بررسی عبور نور از بیضه‌ها، از یک منبع نور استفاده می‌کند. مایعات موجود در کیسه بیضه معمولاً نور را عبور می‌دهند، اما توده‌های جامد این قابلیت را ندارند. اگر نور از توده عبور نکند، پزشک به وجود توده مشکوک می‌شود.

2. آزمایش‌های تشخیصی

در‌صورتی‌که پزشک به وجود تورم یا تغییر شکل در بافت بیضه مشکوک شود، معمولاً آزمایشاتی را برای شما تجویز می‌کند. آزمایشات عمومی می‌تواند به شناسایی سرطان بیضه و سرطان پروستات کمک کند.

3. سونوگرافی اسکروتوم

سونوگرافی اسکروتوم یک روش غیرتهاجمی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از داخل بیضه استفاده می‌کند. این تکنیک یکی از روش‌های مهم برای تشخیص توده‌های سرطانی به شمار می‌آید و در تشخیص سرطان بیضه بسیار مؤثر است.

4. آزمایش خون

برای تأیید تشخیص، ممکن است نیاز به انجام آزمایش خون برای شناسایی هورمون‌های خاصی باشد که به‌عنوان نشانگرهای سرطان شناخته می‌شوند. سلول‌های سرطانی معمولاً این نشانگرها را تولید می‌کنند و آزمایش خون می‌تواند وجود آلفا فتوپروتئین (AFP)، گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG)، لاکتات دهیدروژناز (LDH) را تأیید کند.

5. بیوپسی

تنها راه قطعی برای تأیید تشخیص سرطان بیضه، بررسی بافت توده زیر میکروسکوپ است. انجام بیوپسی اکثر اوقات خطر پخش سرطان در کیسه بیضه را دارد؛ بنابراین پزشک تنها در‌صورتی‌که بیضه مشکوک به سرطان باشد، اقدام به برداشتن آن خواهد کرد.

خودآزمایی سرطان بیضه 

خودآزمایی بیضه یک روش مهم برای شناسایی زودهنگام مشکلات احتمالی در بیضه‌ها است. بهترین زمان برای انجام این معاینه، هنگام استحمام یا پس از آن است؛ زیرا در این زمان پوست کیسه بیضه نرم‌تر می‌شود. برای معاینه هر بیضه، انگشتان اشاره و وسط را زیر بیضه قرار داده و انگشت شست را بالای آن بگذارید و سپس بیضه را به‌آرامی بین شست و انگشتان خود بچرخانید. طبیعی است که اندازه بیضه‌ها با یکدیگر متفاوت باشد، اما شما باید به دنبال هر نوع توده، برآمدگی یا تغییر در اندازه و یا شکل بیضه‌ها باشید.

در حین معاینه، ممکن است در قسمت بالایی و پشتی بیضه، ساختاری شبیه به بندناف را احساس کنید. این ساختار که اپیدیدیم نامیده می‌شود، وظیفه ذخیره و انتقال اسپرم را بر عهده دارد و نباید آن را با توده‌ای غیرطبیعی اشتباه بگیرید. بیضه‌های سالم دارای رگ‌های خونی، بافت‌ها و لوله‌هایی هستند که اسپرم را منتقل می‌کنند. برخی مردان ممکن است در ابتدا این ساختارها را با توده‌های غیرعادی اشتباه بگیرند. اگر در مورد هرگونه تغییر در بیضه‌های خود نگران هستید، حتماً به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید. در مقاله معاینه بیضه در خانه به طور کامل به بررسی این روش پرداخته‌ایم.

 احتمال مرگ بر اثر سرطان بیضه چقدر است؟

احتمال مرگ بر اساس سرطان بیضه بسیار پایین است و در اکثر موارد اگر زود تشخیص داده شود، تا ۹۵ درصد امکان بقا وجود دارد. در شرایطی که سرطان بیضه از نوع پیشرفته یا متاستاتیک باشد، این نرخ کاهش می‌یابد، اما با‌این‌حال مرگ در صورت ابتلا به سرطان بیضه بسیار نادر است.

سخن پایانی 

بیضه‌ها جزء حیاتی سیستم تولید‌مثل مردانه به شمار می‌روند و در کیسه‌ای نازک به نام کیسه بیضه قرار دارند که در زیر آلت تناسلی آویزان است. این اندام‌ها دو وظیفه اصلی تولید هورمون‌های مردانه مانند تستوسترون و تولید اسپرم را دارند. سرطان بیضه یکی از بیماری‌های شایع بین آقایان است و زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های بیضه به طور غیرطبیعی و خطرناک رشد کنند. 

این بیماری ناشی از رشد بدخیم سلولی است که می‌تواند عواقب جدی داشته باشد؛ بنابراین بهتر است در صورت مشاهده هرگونه از علائم ذکر شده، در اولین فرصت به پزشک متخصص مراجعه نمایید. برای دسترسی راحت‌تر به پزشکان متخصص، روانشناس و سکس‌تراپیست، می‌توانید اپلیکیشن ایمپو را نصب کرده و به‌صورت آنلاین راهکارهای درمانی مورد‌نیاز را دریافت کنید. 

یه مرد هم نیاز به مراقبت از خودش داره، پس با نصب ایمپو، این‌بار هوای خودتو داشته باش.

نصب اپلیکیشن ایمپو

 

منابع

• mayoclinic
• urologyhealth
• clevelandclinic
• Hopkinsmedicine