همه چیز در مورد عفونت ادراری در مردان و زنان (درمان در خانه)

عفونت ادراری زمانی رخ می‌دهد که میکروب (اغلب باکتری) وارد مجرای ادراری، مثانه و کلیه شود. این عارضه در میان خانم‌ها بسیار شایع است و باعث ایجاد علائمی از قبیل سوزش، تکرر ادرار، ادرار خونی و... می‌شود. معمولا برای درمان عفونت ادراری، آنتی‌بیوتیک به‌صورت خوراکی یا وریدی تجویز می‌گردد.

اگر هریک از علائم عفونت ادراری را دارید حتما به پزشک مراجعه کنید تا با درمان به‌موقع، از گسترش آن به کلیه‌ها جلوگیری شود. در این مقاله، همراه ما شوید تا به بررسی کامل علت عفونت ادراری در مردان و زنان، درمان دارویی و خانگی، راه‌های تشخیص و پیشگیری بپردازیم.

عفونت ادراری چیست؟

سیستم ادراری شامل کلیه، حاب‌ها، مثانه و مجرای ادرار است. زمانی که به عفونت دستگاه ادراری (UTI) مبتلا می‌شوید، یعنی یکی از این اعضاء عفونت کرده است. در بیشتر موارد، دستگاه ادراری تحتانی شامل مثانه و مجرای ادرار درگیر عفونت می‌شوند. اگرچه عفونت دستگاه ادراری فوقانی به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اما معمولا شدیدتر از نوع تحتانی است. درواقع، اگر عفونت ادراری به کلیه‌ها سرایت کند، عواقب جدی ممکن است به همراه داشته باشد.

عفونت‌ دستگاه ادراری معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها از طریق مجرای ادرار، وارد دستگاه ادراری شوند و شروع به تکثیر در مثانه ‌کنند. ‌‌ سیستم ادراری طوری طراحی شده که از ورود مهاجمان میکروسکوپی جلوگیری شود؛ بااین‌حال گاهی ممکن است میکروب با ورود به دستگاه ادراری تبدیل به عفونت گردد.

عفونت دستگاه ادراری اغلب ناشی از باکتری است؛ بااین‌حال قارچ و در برخی از موارد نادر، ویروس منجر به عفونت می‌شود. لازم به ذکر است که UTI عمدتاً در خانم‌ها شایع‌تر است. برای درمان عفونت ادراری معمولا پزشک، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند.

عفونت ادراری چقدر شایع است؟

عفونت دستگاه‌ ادراری مخصوصا میان خانم‌ها بسیار شایع است. حدود 50 درصد از خانم‌ها در طول زندگی خود دچار UTI می‌شوند که بسیاری از آن‌ها عفونت‌های مکرر را تجربه می‌کنند. عفونت ادراری در مردان و کودکان نیز ممکن است رخ دهد؛ به‌طوری‌که از هر 10 مرد، یک نفر و از هر 100 کودک یک الی دو نفر دچار این عارضه می‌شوند. به طور کلی، سالانه 8 تا 10 میلیون نفر در سراسر جهان برای درمان این بیماری به پزشک مراجعه می‌کنند.

انواع عفونت ادراری

UTI در قسمت‌های مختلف دستگاه ادراری ممکن است رخ دهد. انواع عفونت ادراری، باتوجه‌به اینکه کدام بخش را درگیر کرده است، علائم و نشانه‌های خاص خودش را دارد. انواع عفونت ادراری عبارت‌اند از:

1. عفونت مثانه (سیستیت)

 عفونت مثانه معمولاً توسط نوعی باکتری دستگاه گوارش (اشریشیا کلی) به وجود می‌آید. رابطه جنسی نیز ممکن است منجر به عفونت مثانه شود. البته خانم‌هایی که رابطه جنسی ندارند هم می‌توانند به این نوع عفونت مبتلا شوند؛ زیرا فاصله مجرای ادرار تا مقعد و دهانه مجرای ادرار تا مثانه کوتاه است.

2. عفونت مجاری ادرار (اورتریت)

 این نوع عفونت دستگاه ادراری زمانی رخ می‌دهد که باکتری دستگاه گوارش از مقعد به مجرای ادرار گسترش پیدا می‌کند. باتوجه‌به این که مجرای ادرار خانم‌ها به واژن نزدیک است، عفونت‌ها و بیماری‌های مقاربتی مانند تب‌خال، سوزاک و کلامیدیا می‌توانند باعث این نوع عفونت شوند.

3. عفونت کلیه‌ها

کلیه‌ها، آب و مواد زائد خون را فیلتر و تبدیل به ادرار می‌کنند. اگر عفونت به کلیه‌ها برسد، مراقبت‌های پزشکی فوری لازم است.

در جدول زیر انواع علائم عفونت ادراری را بررسی کرده‌ایم:

در ادامه به بررسی دقیق‌تر تمامی علائم عفونت ادراری می‌پردازیم.

علائم عفونت ادراری چیست؟

همان‌طور که بررسی کردیم علائم عفونت ادراری بستگی به این دارد که کدام بخش از دستگاه ادراری دچار عفونت شده است. در ادامه علائم هر بخش را توضیح می‌دهیم:

1. علائم عفونت ادراری تحتانی

عفونت دستگاه ادراری تحتانی، مجرای ادرار و مثانه را تحت تاثیر قرار‌‌ می‌دهد. در این حالت، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

• سوزش ادرار

• تکرر ادرار همراه با کاهش حجم ادرار

• افزایش تعداد دفعات نیاز به دفع فوری ادرار

• ادرار خونی

• ادرار کدر

• ادراری مشابه نوشابه سیاه یا چای

• بوی بد ادرار

• درد لگن در خانم‌ها

• درد مقعدی در آقایان

2. علائم عفونت ادراری فوقانی

عفونت دستگاه ادراری فوقانی، کلیه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر باکتری از کلیه عفونی وارد خون شود، زندگی فرد تهدید می‌شود. به این وضعیت، اوروسپسیس می‌گویند و می‌تواند منجر به کاهش خطرناک فشارخون، شوک و مرگ شود. علائم عفونت ادراری فوقانی عبارت‌اند از:

• درد و حساسیت در پشت و پهلوها

• لرز

• تب

• حالت تهوع

• استفراغ

3. علائم عفونت ادراری در مردان

علائم عفونت ادراری در مردان (در نوع فوقانی) مشابه علائم عفونت ادراری در زنان است. بااین‌حال در عفونت دستگاه ادراری تحتانی، آقایان ممکن است گاهی اوقات درد مقعدی و درد آلت تناسلی نیز داشته باشند.

4. علائم عفونت ادراری در زنان

علائم عفونت ادراری در زنان در دستگاه تحتانی ممکن است با درد لگن همراه باشد؛ یعنی علاوه بر سایر علائم رایج، درد لگن نیز ایجاد می‌شود.

علت عفونت ادراری چیست؟

هر عاملی که تخلیه مثانه را کاهش دهد یا دستگاه ادراری را تحریک کند، می‌تواند باعث عفونت ادراری شود. باتوجه‌به اینکه مجاری ادراری در نزدیکی مقعد قرار دارد، امکان آلوده‌شدن مجاری ادراری به باکتری‌های روده بزرگ وجود دارد. درصورتی‌که باکتری در مثانه نیز گسترش یابد و درمان نشود، می‌تواند منجر به عفونت کلیه شود. اغلب عفونت به دلیل باکتری اشریشیا کلی (E. coli) ایجاد می‌شود.

 عوامل زیر خطر ابتلا به عفونت دستگاه ادراری را افزایش می‌دهد:

• سن (افراد مسن بیشتر در معرض عفونت ادراری هستند.)

• کاهش تحرک پس از جراحی یا استراحت مطلق برای مدت‌زمان طولانی

• سنگ کلیه

• داشتن سابقه قبلی عفونت ادراری

• انسداد مجاری ادراری (مانند بزرگ‌شدن پروستات، سنگ کلیه و برخی از انواع سرطان‌ها)

• استفاده طولانی‌مدت از کاتترهای ادراری یا سوند (در این حالت ورود باکتری‌ها به مثانه آسان‌تر می‌شود)

• دیابت

• بارداری

• ساختارهای ادراری غیرطبیعی مادرزادی

• سیستم ایمنی ضعیف

علت عفونت ادراری در مردان

اگر این سوال برای شما ایجاد شده است که در مردان عفونت دستگاه ادراری به چه دلیلی به وجود می‌آید، باید بدانید که‌‌ اصلی‌ترین علت آن داشتن پروستات بزرگ است. به‌طورکلی می‌توان گفت که عفونت ادراری در مردان جوان به دلیل آناتومی بدن آن‌ها به‌ندرت اتفاق می‌افتد؛ اما در مردان بالای 50 سال به دلیل بزرگ‌شدن پروستات شایع‌تر است.

پروستات غده‌‌ای نزدیک به بخش پایینی مثانه است؛ بزرگ‌شدن این غده، می‌تواند جریان ادرار از مثانه را مسدود کند. در این حالت مثانه به طور کامل تخلیه نمی‌شود و احتمال رشد باکتری‌ها و عفونت افزایش می‌یابد. همچنین، ختنه‌نشدن، احتمال بروز عفونت را افزایش می‌دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می‌کنیم مقاله بیماری پروستات را مطالعه نمایید.

علت عفونت ادراری در زنان

عفونت دستگاه ادراری در خانم‌ها شایع‌تر است. بسیاری از خانم‌ها در طول زندگی خود، بیش از یک‌بار، این عارضه را تجربه می‌کنند. پزشکان معتقدند درصورتی‌که بعد از دستشویی، ناحیه تناسلی را از پشت به سمت جلو تمیز کنید، خطر ابتلا به عفونت به‌شدت افزایش می‌یابد. بااین‌حال آناتومی بدن خانم‌ها به‌گونه‌ای است که احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد. در ادامه به بررسی تمامی عواملی که ریسک ابتلا به این عارضه را در خانم‌ها افزایش می‌دهد می‌پردازیم:

1. مجرای ادرار کوتاه‌

در بدن خانم‌ها، مجرای ادرار بسیار نزدیک به واژن و مقعد قرار دارد. این امر، احتمال ابتلا به UTI را افزایش می‌دهد. باکتری‌هایی که به طور طبیعی در اطراف واژن و مقعد وجود دارند، می‌توانند منجر به عفونت در مجاری ادرار و سایر بخش‌های دستگاه ادراری شوند. همچنین، مجاری ادرار در زنان نیز کوتاه‌تر است و باکتری‌ مسافت کمتری برای ورود به مثانه طی می‌کند.

2. رابطه جنسی

هنگام دخول در رابطه جنسی، بر دستگاه ادراری خانم فشار وارد می‌شود و باکتری‌ها از اطراف مقعد به مثانه منتقل می‌شود. همچنین، رابطه جنسی دهانی نیز می‌تواند باعث ورود باکتری به مجاری ادراری و افزایش احتمال عفونت شود. داشتن‌‌ شریک جنسی جدید نیز خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. ادرارکردن بعد از رابطه جنسی، خطر ابتلا به عفونت دستگاه ادراری را کاهش می‌دهد.

3. اسپرم‌کش‌ها

استفاده از اسپرم‌کش‌ها خطر عفونت ادراری را افزایش می‌دهد؛ زیرا ممکن است میکروبیوم واژن (تعادل میکروبی واژن) را مختل کند.

4. کاندوم نامناسب

کاندوم‌های لاتکس بدون روان‌کننده، باعث افزایش اصطکاک و تحریک پوست در حین رابطه جنسی می‌شوند. این امر، خطر ابتلا به UTI در زنان را بیشتر می‌کند. فراموش نکنید که استفاده از کاندوم مزایا مهمی دارد و علاوه بر پیشگیری از بارداری، خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی (STIs) را نیز کاهش می‌دهد.

برای جلوگیری از اصطکاک و تحریک پوست هنگام استفاده از کاندوم، حتماً به‌اندازه کافی از روان‌کننده‌های مبتنی بر پایه‌‌ آب استفاده کنید. همچنین، مصرف کاندوم‌های اسپرم‌کش توصیه نمی‌شود.

5. دیافراگم ضدبارداری

استفاده از دیافراگم ضدبارداری ممکن است بر مجرای ادرار فشار وارد کند. در این صورت، مثانه کاملا تخلیه نمی‌شود و خطر رشد باکتری و عفونت افزایش می‌یابد. در مقاله پیشگیری از بارداری، مزایا و معایب‌‌ روش‌های مختلف را بررسی کرده‌ایم.

6. کاهش سطح استروژن

پس از منوپاز (یائسگی)، کاهش سطح استروژن باعث تغییر باکتری‌های طبیعی در واژن می‌شود؛ این امر می‌تواند خطر UTI را افزایش دهد. در واقع استروژن، به مرطوب ماندن بافت واژن و مجرای ادراری، تقویت عضلات مجرای ادراری و افزایش سطح باکتری‌های مفید مثانه و واژن کمک می‌کند.

آیا از دست کثیف هم می‌توان عفونت ادراری گرفت؟

بله! اگر دست‌ها آلوده به باکتری‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها باشند، هنگامی که به دستشویی می‌روید‌‌ یا در حین رابطه جنسی، ‌‌ باکتری می‌تواند وارد مجرای ادرار شود. ازاین‌رو، توصیه می‌شود دست‌ها قبل و بعد از رفتن به دستشویی یا رابطه جنسی شسته شود.

عفونت ادراری در دوران بارداری

اگر باردار هستید و علائم عفونت ادراری را دارید، فوراً باید به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا خطرات جدی برای مادر و جنین به همراه دارد. عفونت ادراری در دوران بارداری می‌تواند باعث زایمان زودرس شود. همچنین، در این دوران احتمال سرایت عفونت‌های ادراری به کلیه‌ها بیشتر است. برای اطلاعات بیشتر در مورد علت درد مثانه در بارداری، می‌توانید مقاله مربوطه را مطالعه کنید. همچنین، پیشنهاد می‌کنیم مقاله علل تکرر ادرار در بارداری را مطالعه نمایید.

خطرات عفونت ادراری چیست؟

خطرات عفونت دستگاه ادراری در صورتی بروز می‌کنند که درمان به‌موقع و به‌درستی انجام نشود؛ در غیر این صورت، این بیماری به‌ندرت منجر به عوارض جدی می‌شود. به‌عبارت‌دیگر اگر عفونت دستگاه ادراری تحتانی به‌موقع درمان نشود، عواقب جدی به همراه خواهد داشت. خطرات عفونت ادراری شامل موارد زیر است:

•  عفونت‌های مکرر
•  آسیب دائمی به کلیه
•  افزایش خطرزایمان نوزاد نارس یا با وزن کم
•  تنگی مجرای ادرار در مردان
•   سپسیس (Sepsis) یا عفونت خونی

درمان عفونت دستگاه ادراری تحتانی، معمولا ساده‌ است. درمان عفونتی که به دستگاه ادراری فوقانی سرایت می‌کند، بسیار دشوارتر است و می‌تواند به خون شما سرایت کند؛ در این حالت عفونت خونی یا سپسیس زندگی فرد را تهدید می‌کند. بنابراین، اگر مشکوک به عفونت ادراری هستید، دراسرع‌وقت به پزشک مراجعه کنید. انجام یک معاینه ساده و آزمایش ادرار یا خون، شما را از مشکلات زیادی در درازمدت، نجات می‌دهد.

تشخیص عفونت ادراری به چه صورت است؟

پزشک برای تشخیص علت عفونت ادراری، در مورد علائم و سابقه پزشکی‌تان سوالاتی می‌پرسد و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین، آزمایش‌های برای تشخیص نوع عفونت و علت آن معمولا تجویز می‌شود. این آزمایش‌ها عبارت‌اند از:

• آزمایش ادرار

در این روش، نمونه ادرار شما در آزمایشگاه از نظر‌‌ فاکتورهای مختلفی مانند نیتریت‌ها، گلبول سفید و گلبول قرمز برای تشخیص علائم عفونت بررسی می‌شود. کشت ادرار، نیز برای شناسایی باکتری‌ها‌‌ و انتخاب بهترین درمان انجام می‌شود.

برای این آزمایش‌ها، شما باید در یک لیوان مخصوص ادرار کنید. برای دقیق بودن آزمایش ادرار ممکن است تکنسین آزمایشگاه به شما توصیه ‌کند که ابتدا ناحیه تناسلی را با یک پد ضدعفونی پاک کنید.

• سونوگرافی

 اگر دچار عفونت‌های مکرر می‌شوید، پزشک ممکن است به وجود ناهنجاری در دستگاه ادراری شما مشکوک می‌شود. به همین دلیل سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن درخواست می‌کند.

•  سیستوسکوپی

در عفونت‌های مکرر، پزشک ممکن است با استفاده از روش سیستوسکوپی، داخل مثانه و مجرای ادراری را بررسی کند. سیستوسکوپ یک ابزار نازک و بلند است که در انتهای آن عدسی و نور تعبیه شده است.

یک زن آگاه به صدای بدنش گوش میده، ایمپو صدای بدن تو

نصب اپلیکیشن ایمپو

درمان عفونت ادراری

درمان عفونت ادراری بستگی به نوع و منشا آن دارد. پزشک با بررسی نتایج آزمایش تشخیص می‌دهد که عفونت کدام حالت زیر است:

• باکتریایی (شایع‌ترین نوع عفونت ادراری)

• ویروسی

• قارچی

داروی عفونت ادراری با توجه نوع آن تجویز می‌کند. عفونت ادراری باکتریایی با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. در عفونت ویروسی نیز داروهای ضدویروسی مانند سیدوفوویر تجویز می‌شود. همچنین، عفونت‌های قارچی با داروهای ضدقارچ رفع می‌شوند.

قوی‌ترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت ادراری

آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت دستگاه ادراری با منشا باکتری تجویز می‌شود. قوی‌ترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت ادراری باتوجه‌به اینکه کدام بخش از دستگاه ادراری درگیر شده است تجویز می‌شود. عفونت مجاری تحتانی معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی قابل‌درمان هستند. درمان عفونت دستگاه فوقانی نیز نیاز به آنتی‌بیوتیک داخل وریدی دارد. در این حالت آنتی‌بیوتیک‌ها مستقیماً به داخل رگ تزریق می‌شود.

گاهی اوقات، باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاومت نشان می‌دهند. برای کاهش خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی، پزشک کوتاه‌ترین دوره درمانی را تجویز می‌کند؛ ازاین‌رو درمان معمولاً بیش از یک هفته طول نمی‌کشد.

نتایج حاصل از کشت ادرار به پزشک کمک می‌کند تا قوی‌ترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت ادراری را تجویز کند. این آنتی‌بیوتیک‌ها عبارت‌اند از:

• نیتروفورانتوئین
•  سولفونامیدها مانند سولفامتوکسازول-تری متوپریم
•   آموکسی‌سیلین
•   سفالوسپورین‌ها مانند سفالکسین
•  داکسی‌سایکلین
•  فسفومایسین
•  کینولون‌ها مانند سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین

فراموش نکنید که حتی اگر علائم شما بهبود یافت آنتی‌بیوتیک را طبق دستور پزشک تا پایان دوره حتما مصرف نمایید. قطع مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از پایان دوره و مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان سرماخوردگی یا آنفولانزا ممکن است منجر به مقاومت UTI نسبت به آنتی‌بیوتیک شود.

درمان عفونت ادراری در خانه

روش‌های درمان عفونت ادراری در خانه، به عملکرد بهتر داروها کمک می‌کند؛ به‌عبارت‌دیگر، هیچ درمان خانگی برای عفونت ادراری وجود ندارد که به‌تنهایی موثر باشد. در ادامه به این روش‌های درمان خانگی عفونت ادراری اشاره می‌کنیم:

•  نوشیدن آب

هیدراته ماندن و نوشیدن مایعات مخصوصا آب، به دفع باکتری‌ها کمک می‌کند.

• مصرف پروبیوتیک‌ها

اگرچه تحقیقات علمی تاثیر پروبیوتیک‌ها در درمان عفونت ادراری، را هنوز تایید نکرده است؛ اما بااین‌حال این مواد می‌توانند به سلامت کلی واژن کمک کنند. در واقع پروبیوتیک‌ها با تولید پراکسید هیدروژن ضدباکتریایی و کاهش pH ادرار، از رشد و اتصال باکتری‌ها به دستگاه ادراری جلوگیری می‌کنند.

• گرمادرمانی

قراردادن کیسه آبگرم و حوله گرم بر روی شکم و کمر در کاهش درد ناشی از عفونت مثانه یا کلیه موثر است.

• زغال‌اخته

یکی از روش‌های رایج درمان عفونت ادراری در خانه، مصرف زغال‌اخته است؛ اما باید بدانید که مصرف این ماده پس از ابتلا به عفونت، آن را درمان نمی‌کند و یک روش پیشگیری محسوب می‌شود. درواقع ترکیبات شیمیایی زغال‌اخته (پروآنتوسیانیدین)، با جلوگیری از چسبیدن انواع خاصی از باکتری‌ها به پوشش مثانه، از ایجاد عفونت پیشگیری می‌کنند. اگر به‌صورت مکرر به UTI مبتلا می‌شوید، توصیه می‌شود از قرص مکمل زغال‌اخته استفاده کنید.

برای عفونت ادراری چه بخوریم؟

در پاسخ به سوال برای عفونت ادراری چه بخوریم، احتمالا‌‌ اولین گزینه‌‌ای که به ذهن شما می‌رسد آب زغال‌اخته است. همان‌طور که بررسی کردیم مصرف آب زغال‌اخته خالص یا مکمل‌های کرن بری به کاهش ابتلا مکرر به عفونت دستگاه ادراری کمک می‌کند.

بااین‌حال نوشیدن آب نسبت به زغال‌اخته تاثیر بسیار بیشتری دارد. نوشیدن حداقل 12 لیوان آب در روز به دفع باکتری‌ها کمک و روند بهبود را تسریع می‌کند. داشتن رژیم غذایی مناسب نیز در درمان عفونت ادراری در خانه موثر است. مواد غذایی زیر به بهبود عفونت کمک می‌کند:

•  تمشک و زغال‌اخته
• مواد غذایی غنی از پروبیوتیک‌ها مانند ماست یونانی، خیارشور و کلم ترش
•  مواد غذایی غنی از فیبر مانند موز، لوبیا، عدس، آجیل، جو دوسر و سایر غلات کامل
•  ماهی سالمون

علاوه‌برآن مصرف برخی از مواد غذایی زیر می‌تواند UTI را تشدید کند:

•  قند و شیرین‌کننده‌های مصنوعی
• کربوهیدرات‌ها
•  جوش‌شیرین
•  نوشیدنی‌های الکلی
•  غذاهای ادویه‌دار
•  مرکبات
•    نوشیدنی‌های کافئین‌دار

پیشگیری از عفونت ادراری

روش‌های زیر به پیشگیری از عفونت ادراری در مردان و زنان کمک می‌کند:

• مایعات مخصوصا آب بیشتر بنوشید.

• زغال‌اخته مصرف کنید.

• از پوشیدن شلوار جین و شلوار تنگ خودداری کنید.

• بهداشت واژن و ناحیه تناسلی را رعایت کنید.

• ادرار را برای مدت طولانی در مثانه نگه ندارید.

• اگر دچار‌‌ بی اختیاری ادرار یا مشکلات تخلیه کامل مثانه هستید، با پزشک خود حتما صحبت کنید.

بهتر است بدانید که خانم‌ها 30 برابر بیشتر از مردان به عفونت ادراری مبتلا می‌شوند. اقدامات زیر به پیشگیری از عفونت ادراری در زنان کمک می‌کند:

•  ناحیه تناسلی را از جلو به سمت عقب پاک کنید.

انجام این کار پس از ادرار و اجابت مزاج به جلوگیری از گسترش باکتری‌های ناحیه مقعد به واژن و مجرای ادرار کمک می‌کند.

•  پس از رابطه جنسی ادرار کنید.

رابطه جنسی می‌تواند باعث ورود باکتری به مجاری ادراری شود؛ بنابراین ادرارکردن قبل و بعد از رابطه جنسی به دفع باکتری‌ها کمک می‌کند. اگر نمی‌توانید ادرار کنید، ناحیه تناسلی را با آب گرم بشویید.

• روش پیشگیری از بارداری مناسبی انتخاب کنید.

دیافراگم‌ها، کاندوم‌های بدون روان‌کننده یا اسپرم‌کش، خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می‌دهند. برای انتخاب بهترین روش جلوگیری از بارداری، با پزشک خود مشورت کنید. اگر می‌خواهید از روان‌کننده استفاده کنید، حتما مطمئن شوید که بر پایه آب هستند.

• از محصولات تحریک‌کننده ناحیه تناسلی استفاده نکنید.

 استفاده از اسپری‌های دئودورانت یا سایر محصولات زنانه مانند پودر در ناحیه تناسلی می‌تواند مجرای ادرار را تحریک کند.

• از لباس زیرهای پنبه‌‌ای و نخی استفاده کنید.

لباس زیر تنگ و غیر نخی نپوشید. لباس‌های گشاد، نخی و پنبه‌‌ای از تجمع رطوبت در اطراف مجاری ادرار جلوگیری می‌کند.

•  در دوران پساقاعدگی از کرم استروژن استفاده کنید.

اگر در دوران پساقاعدگی (یائسگی) یا پیش از آن هستید، پزشک به شما احتمالا مصرف کرم واژینال حاوی استروژن را توصیه کند. این کرم‌ها با تغییر Ph واژن خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش می‌دهند.

• قرص عفونت ادراری زنان‌‌ را استفاده کنید.

اگر پزشک تشخیص دهد که علت عفونت ادراری مکرر، رابطه جنسی است، برای شما آنتی‌بیوتیک جهت پیشگیری تجویز می‌کند. در این حالت باید آنتی‌بیوتیک را طبق دستور پزشک پس از رابطه جنسی مصرف کنید. برخی از مطالعات نشان داده‌‌ است که استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها در افراد مسن، خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری را کاهش می‌دهد.

• قرص مکمل کرن بری و شیاف واژینال پروبیوتیک مصرف کنید.

با مشورت پزشک از قرص مکمل کرن بری و شیاف واژینال پروبیوتیک استفاده کنید. شیاف واژینال پروبیوتیک، با تغییر باکتری‌های موجود در واژن،‌‌ احتمال وقوع و تشدید UTI را کاهش می‌دهد.

سخن آخر

عفونت دستگاه ادراری در میان خانم‌ها بسیار رایج است و علائمی از قبیل سوزش، تکرر ادرار، ادرار کدر یا خونی و بوی بد ایجاد می‌کند. این نوع عفونت ممکن است بخش‌های مختلف دستگاه ادراری مانند مثانه، مجرای ادراری و کلیه‌‌ را در گیر کند. در صورت مشاهده هر یک از علائم عفونت ادراری حتما به پزشک مراجعه کنید تا با درمان به‌موقع، از گسترش آن به کلیه‌ها جلوگیری شود. برای درمان عفونت ادراری معمولا آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود که باید تا پایان دوره طبق دستور پزشک مصرف کنید.

اگر دچار این مشکل شده‌اید، می‌توانید تمامی سوالات خود را از پزشکان اپلیکیشن ایمپو به‌صورت آنلاین بپرسید تا در سریع‌ترین زمان ممکن، نگرانی‌های خود را رفع کنید. ایمپو برای شما تاریخ پریود، pms و دوره باروری را پیش‌بینی می‌کنند و با توصیه‌های خودمراقبتی اختصاصی مانند یک دوست و مشاور کنار شما است. همچنین، شما می‌توانید در بخش اشتراک تجربه با دیگر کاربران در مورد موضوعات مختلف تبادل نظر کنید و از تجربیات آن‌ها نیز بهره‌مند شوید.

قدم اول برای مراقبت از خودت، شناخت درست بدنته، ایمپو رو نصب کن تا تو این مسیر همراهت باشه.

نصب اپلیکیشن ایمپو

منابع

• healthline
• Cleveland Clinic
• Dispatch health
• WebMD
• MEDICAL NEWS TODAY