ویروس اچ پی وی چیست؟ علائم، درمان و پیشگیری

ویروس HPV یا پاپیلومای انسانی، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی منتقله از راه رابطه جنسی در سراسر جهان است که می‌تواند تاثیرات گسترده‌ای بر سلامت مردان و زنان داشته باشد. این ویروس ممکن است بدون علائم باشد و در برخی موارد خود به خود از بین برود.

برخی از انواع آن نیز می‌توانند منجر به مشکلات جدی مانند زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شوند. آگاهی از علائم HPV در مردان و زنان، روش‌های انتقال، درمان و راه‌های پیشگیری، برای کنترل و کاهش شیوع این ویروس بسیار حائز اهمیت است.

در این مقاله، به صورت جامع به بررسی علائم HPV در زنان و مردان، تفاوت‌های آن با سایر بیماری‌های مشابه، روش‌های انتقال، درمان‌های موجود و راهکارهای موثر پیشگیری از آن خواهیم پرداخت تا آگاهی عمومی در این زمینه افزایش یابد و به کاهش خطرات مرتبط با این ویروس کمک شود.

ویروس HPV چیست؟

اچ پی وی، گروهی از ویروس‌ها هستند که بیش از ۲۰۰ نوع مختلف دارند. برخی از آن‌ها بی‌ضرر هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند باعث ایجاد زگیل تناسلی یا حتی سرطان شوند. بیماری HPV، از طریق تماس مستقیم پوست به پوست، به ویژه از طریق رابطه جنسی، منتقل می‌شود و یکی از رایج‌ترین عفونت‌های منتقله از راه جنسی(STI) در جهان به شمار می‌رود.

این ویروس به دو دسته کلی تقسیم می‌شود؛ انواع کم‌خطر آن باعث ایجاد زگیل‌های پوستی و تناسلی شده، اما به سرطان ختم نمی‌شود. برخی دیگر از انواع HPV(مانند HPV 16 و HPV 18) از نوع پرخطر هستند و می‌توانند باعث سرطان دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی، واژن و حلق شوند.

چگونه به ویروس اچ پی وی مبتلا می‌شویم؟(راه‌های انتقال ویروس HPV چیست؟)

ویروس HPV، عمدتا از طریق تماس مستقیم پوست به پوست، به ویژه در هنگام رابطه جنسی، منتقل می‌شود؛ اما عوامل مختلفی می‌توانند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهند. مهم‌ترین علل ابتلا به بیماری HPV عبارت‌اند از:

1. تماس جنسی محافظت نشده

شایع‌ترین راه انتقال HPV از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی است. حتی اگر رابطه جنسی به طور کامل انجام نشود، تماس پوست به پوست در ناحیه تناسلی می‌تواند ویروس را منتقل کند. استفاده از کاندوم تا حدی از انتقال ویروس جلوگیری می‌کند، اما کاملا موثر نیست.

2. سیستم ایمنی ضعیف

افرادی مانند بیماران مبتلا به HIV (ایدز) یا کسانی که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند به دلیل ضعیف بودن سیستم ایمنی، بیشتر در معرض خطر عفونت HPV هستند.

3. عدم رعایت بهداشت فردی

استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند تیغ اصلاح نیز ممکن است احتمال انتقال ویروس را افزایش دهد. بنابراین، رعایت بهداشت ناحیه تناسلی و شست‌وشوی مناسب می‌تواند در کاهش خطر ابتلا موثر باشد.

4. داشتن شرکای جنسی متعدد

هرچه تعداد شرکای جنسی بیشتر باشد، احتمال تماس با فرد آلوده افزایش می‌یابد. در نتیجه، داشتن یک شریک جنسی ثابت و سالم می‌تواند خطر ابتلا را کاهش دهد. رابطه جنسی با افراد متعدد می‌تواند خطر ابتلا به دیگر بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک را نیز به همراه داشته باشد. در مقاله مربوطه، به این موضوع پرداخته‌ایم.

5. انتقال از مادر به نوزاد

زنان بارداری که به HPV مبتلا هستند، ممکن است ویروس را در هنگام زایمان طبیعی به نوزاد خود منتقل کنند؛ این حالت نادر است، اما می‌تواند باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی یا مشکلات تنفسی در نوزاد شود. 

6. مصرف دخانیات و نوشیدنی‌های الکلی

مصرف سیگار و الکل می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و احتمال ابتلا به انواع پرخطر HPV را افزایش دهد.

تفاوت بیماری HPV و HSV چیست؟

HPV و HSV هر دو از ویروس‌های منتقل شونده از راه تماس جنسی هستند، اما تفاوت‌های مهمی دارند. بیماری اچ پی وی معمولا بدون علامت است، اما می‌تواند باعث زگیل تناسلی و سرطان شود. ویروس HSV یا هرپس سیمپلکس از خانواده هرپس‌ویروس‌ها است که دو نوع اصلی دارد.

HSV-1، معمولا باعث ایجاد تب‌خال‌های دردناک در اطراف دهان یا ناحیه تناسلی می‌شود و به‌صورت مکرر عود می‌کند. در مقابل، HSV-2 عمدتا عامل تب‌خال تناسلی است. هر دو ویروس، هم HPV و هم HSV در بدن باقی می‌مانند.

ویروس HPV، در بیشتر افراد طی چند سال از بین می‌رود، در حالی که HSV به صورت نهفته باقی مانده و گاهی عود می‌کند. زگیل‌های تناسلی در نواحی مختلف یکی از عوارض بیماری HPV به شمار می‌رود که ممکن است در زنان باردار، زایمان را مشکل کند.

HSV، ممکن است، از مادر به نوزاد منتقل شود که با عنوان هرپس نوزادی شناخته شده و خطرناک است. به طور کلی، راهکارهای پیشگیری همچون واکسیناسیون، استفاده از کاندوم و کاهش تعداد شرکای جنسی، خطر ابتلا به هر دو ویروس را کاهش می‌دهد.

تفاوت زگیل تناسلی با اچ پی وی چیست؟

ویروس HPV و زگیل تناسلی دو اصطلاحی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما تفاوت مهمی دارند. اچ پی وی یک ویروس است، در حالی که زگیل تناسلی یکی از علائم و عوارض این ویروس محسوب می‌شود. زگیل تناسلی، یک عارضه پوستی ناشی از برخی از انواع HPV است که خطر سرطان ندارند، اما مسری هستند.

هر دو از طریق رابطه جنسی(واژینال، مقعدی و دهانی) و تماس مستقیم پوست به پوست منتقل می‌شوند؛ اما HPV حتی بدون علائم هم می‌تواند از فردی به فرد دیگر انتقال یابد. زگیل تناسلی، خوش‌خیم است و خطر سرطان ندارد، اما ممکن است پس از درمان دوباره ظاهر شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد زگیل تناسلی، بهتر است مقاله مربوط به آن را مطالعه کنید. اگر درباره این بیماری‌ها سوال دارید و ترجیح می‌دهید در فضایی امن با متخصص یا پزشک مورد اعتماد مشورت کنید، می‌توانید با نصب اپلیکیشن ایمپو و مراجعه به بخش کلینیک به‌صورت آنلاین ویزیت شوید.

علائم اچ پی وی چیست؟

بیشتر افراد مبتلا به بیماری HPV، هیچ علامتی ندارند. در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن می‌تواند آن را طی چند سال از بین برده و به زگیل منجر نشود؛ اما در برخی از سویه‌ها نیز این ویروس می‌تواند باعث بروز زگیل‌های تناسلی یا تغییرات سلولی منجر به سرطان شود.

برخی از علائم ویروس HPV در مردان و زنان مشترک است که در ادامه به بررسی هر یک می‌پردازیم.

علائم اچ پی وی در زنان چیست؟

بیماری HPV زنان، می‌تواند متناسب نوع ویروس و ناحیه آلوده شده علائم متفاوتی بروز دهد. بیشتر زنان مبتلا به HPV هیچ علامتی ندارند، اما در برخی موارد ممکن است علائم زیر بروز کند:

• زگیل‌های تناسلی

شایع‌ترین علامت HPV، ایجاد زگیل‌های تناسلی است که معمولا روی واژن، دهانه رحم، کشاله ران، مقعد یا داخل واژن ظاهر می‌شوند. این زگیل‌ها به صورت برجستگی‌های کوچک، گوشتی، همرنگ پوست یا صورتی دیده می‌شوند و ممکن است منفرد یا خوشه‌ای باشند.

• تغییرات سلولی در دهانه رحم

برخی از انواع پرخطر HPV(مانند HPV 16 و 18) می‌توانند سلول‌های دهانه رحم را تغییر داده و در طولانی‌مدت منجر به سرطان دهانه رحم شوند. این تغییرات در مراحل اولیه بدون علامت هستند و فقط از طریق آزمایشات تخصصی قابل شناسایی‌اند.

• علائم سرطان مرتبط با HPV در زنان

برخی از انواع پرخطر ویروس HPV می‌توانند منجر به سرطان شوند که ممکن است با خونریزی غیر طبیعی رحم بین دوره‌های قاعدگی یا پس از رابطه جنسی، ترشحات واژن غیر عادی با بوی بد واژن، درد لگنی یا درد هنگام رابطه جنسی و احساس فشار در ناحیه پایین شکم همراه باشند.

علائم اچ پی وی در مردان چیست؟

بیماری HPV در مردان مردان نیز می‌تواند بدون علامت باشد، اما در صورت بروز علائم، موارد زیر دیده می‌شود:

• زگیل تناسلی

این زگیل‌ها ممکن است به صورت برآمدگی‌های گوشتی یا گل‌کلمی شکل روی آلت تناسلی، بیضه‌ها، کشاله ران یا مقعد نمایان شوند. در موارد نادر نیز می‌تواند با خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی همراه باشد. زگیل‌های داخلی در مجرای ادرار یا مقعد نیز ممکن است هنگام ادرار یا مدفوع احساس شوند.

• علائم سرطان مرتبط با HPV در مردان

برخی از انواع پرخطر HPV ممکن است منجر به سرطان در مردان شوند؛ تغییر رنگ پوست آلت، زخم‌های مقاوم به بهبود و خونریزی غیر عادی می‌توانند از علائم سرطان آلت تناسلی محسوب شوند.

سرطان مقعد نیز احتمال دارد با خونریزی مقعدی، درد یا احساس توده همراه باشد. گلودردهای مداوم، مشکل در بلع، توده در گردن و کاهش وزن بدون دلیل ممکن است از علائم سرطان دهان و گلو باشد.

بیماری HPV دهانی چیست و چه علائمی دارد؟

ویروس HPV دهانی، نوعی عفونت ویروسی است که در دهان، زبان، لوزه‌ها، گلو و حنجره ایجاد می‌شود. این ویروس معمولا از طریق رابطه جنسی دهانی یا تماس دهانی با فرد آلوده منتقل می‌شود. در بیشتر موارد، بدن به طور طبیعی آن را از بین می‌برد؛ اما در برخی افراد، عفونت پایدار می‌ماند و می‌تواند به زگیل‌های دهانی یا سرطان‌های دهانی و حلقی مرتبط با HPV منجر شود.

در بیشتر افراد، HPV دهانی بدون علامت است و فرد حتی متوجه عفونت نمی‌شود؛ اما در برخی موارد، علائم زیر ممکن است ظاهر شوند:

• زخم‌های مداوم در دهان یا گلو که بیش از ۲ هفته طول می‌کشد

• زگیل یا برآمدگی‌های کوچک در دهان، زبان یا گلو

• گلودرد مزمن یا احساس درد هنگام بلع

• گرفتگی صدا یا تغییر در صدا

• وجود توده یا تورم در گردن یا گلو

• درد گوش بدون علت مشخص

• بی‌حسی یا درد در دهان یا لب‌ها

• مشکل در بلع یا احساس گیر کردن غذا در گلو

مطالعات نشان داده است که مردان بیشتر از زنان به HPV دهانی مبتلا می‌شوند؛ زیرا مردان نسبت به زنان، سیستم ایمنی ضعیف‌تری در پاکسازی ویروس HPV دارند و معمولا رابطه جنسی دهانی بیشتری برقرار می‌کنند. همچنین، احتمال ماندگاری ویروس در بدن مردان بیشتر است.

راه‌های تشخیص بیماری HPV چیست؟

تشخیص بیماری HPV، متناسب با نوع ویروس و علائم آن متفاوت است. در حالی که برخی از انواع این ویروس باعث زگیل‌های تناسلی می‌شوند و به راحتی با معاینه فیزیکی قابل شناسایی هستند، برخی دیگر بدون علائم بوده و فقط از طریق آزمایش‌های پزشکی قابل تشخیص هستند.

• تشخیص بیماری HPV زنان

بیماری HPV زنان به چند روش زیر انجام می‌شود:

• آزمایش پاپ اسمیر(Pap Smear)

این آزمایش برای بررسی تغییرات غیر طبیعی سلول‌های دهانه رحم انجام می‌شود که در آن، نمونه‌ای از این سلول‌ها برداشته شده و زیر میکروسکوپ به بررسی آن می‌پردازند. اگر سلول‌های غیر طبیعی تشخیص داده شوند، ممکن است آزمایش HPV نیز تجویز گردد. برای آشنایی با این روش پیشنهاد می‌کنیم مقاله تست پاپ اسمیر را مطالعه کنید.

• آزمایش HPV DNA

وجود انواع پرخطر HPV را که ممکن است باعث سرطان شوند، به کمک این آزمایش بررسی می‌کنند؛ که معمولا همراه با پاپ اسمیر برای زنان بالای ۳۰ سال توصیه می‌شود. اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، بررسی‌های بیشتر برای تشخیص تغییرات سلولی لازم است.

• کولپوسکوپی

اگر نتیجه پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک ممکن است کولپوسکوپی را توصیه کند. در این روش، پزشک با استفاده از دستگاهی به نام کولپوسکوپ(Microscope-like Device) دهانه رحم را بررسی کرده و در صورت لزوم، نمونه‌برداری(بیوپسی) انجام می‌دهد.

• تشخیص بیماری HPV در مردان

در حال حاضر هیچ آزمایش رسمی و تاییدشده‌ای برای تشخیص HPV در مردان وجود ندارد و زگیل‌های تناسلی با معاینه فیزیکی توسط پزشک تشخیص داده می‌شوند. در برخی موارد، اگر احتمال سرطان مقعدی یا گلو وجود داشته باشد، ممکن است از روش‌های زیر استفاده شود:

• آزمایش نمونه‌برداری از مقعد برای بررسی تغییرات سلولی

• آزمایش HPV در دهان و گلو برای افرادی که در معرض خطر بالای سرطان دهانی-حلقی هستند.

چه زمانی باید آزمایش HPV داد؟

زنان بالای ۲۱ سال باید هر ۳ سال یک‌بار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند. آزمایش HPV DNA همراه با پاپ اسمیر هر ۵ سال برای زنان بالای ۳۰ سال امری ضروری است. مردان معمولا نیازی به آزمایش ندارند، مگر در صورت وجود علائم مشکوک مانند زگیل تناسلی یا علائم سرطان مقعد یا دهان.

عوارض ویروس اچ پی وی چیست؟

ویروس اچ پی وی، متناسب با نوع آن، می‌تواند بدون علامت باقی بماند یا عوارض مختلفی ایجاد کند؛ برخی از این عوارض خفیف و خوش‌خیم هستند، اما برخی دیگر می‌توانند مشکلات جدی و حتی سرطان‌های مختلف را به همراه داشته باشند.

1. عوارض HPV کم‌خطر؛ زگیل‌های تناسلی و پوستی

برخی از انواع HPV، مانند نوع ۶ و ۱۱، باعث رشد زگیل‌های پوستی یا تناسلی می‌شوند که اگرچه آزاردهنده و مسری‌اند، اما سرطان‌زا نیستند. زگیل تناسلی، شایع‌ترین عارضه HPV کم‌خطر که به شکل برآمدگی‌هایی روی آلت تناسلی، واژن، مقعد، کشاله ران و دهان دیده می‌شود.

این زگیل‌ها دردناک نیستند اما می‌توانند خارش، سوزش یا تحریک ایجاد کنند. همچنین، ممکن است بعد از درمان دوباره ظاهر شوند، زیرا ویروس در بدن باقی می‌ماند. برخی انواع HPV نیز باعث زگیل‌های غیر تناسلی و معمولی روی دست، پا یا سایر نواحی بدن شده که بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود.

2. عوارض HPV پرخطر؛ سرطان‌های مرتبط با آن

برخی از انواع پرخطر HPV، مانند نوع ۱۶ و ۱۸، می‌توانند سلول‌های بدن را تغییر داده و به سرطان منجر شوند. شایع‌ترین عارضه HPV پرخطر، سرطان دهانه رحم است که تقریبا 99 درصد علت ابتلا به این سرطان ناشی از HPV است.

از دیگر سرطان‌های مرتبط با HPV می‌توان به سرطان مقعد، آلت تناسلی در مردان، سرطان واژن در زنان و سرطان دهان و گلو(یا HPV دهانی) اشاره کرد.

3. مشکلات بارداری و زایمان

در موارد نادر، اگر زنی در دوران بارداری به زگیل تناسلی مبتلا باشد، ممکن است نوزاد در هنگام تولد به پاپیلوماتوز تنفسی(ضایعات HPV در مجاری تنفسی) دچار شود. همچنین، زگیل‌های تناسلی در زنان باردار می‌توانند بزرگ‌تر شده و باعث مشکلاتی در زایمان طبیعی شوند.

4. ایجاد مشکلات روحی و روانی

بسیاری از افراد بعد از تشخیص HPV، مخصوصا اگر از نوع پرخطر باشد، دچار استرس و نگرانی می‌شوند. بیماری HPV می‌تواند بر اعتماد به نفس فرد و روابط عاطفی او نیز تاثیر بگذارد.

5. عفونت‌های مکرر و عود ویروس HPV

زگیل‌های تناسلی ناشی از این بیماری، حتی پس از درمان نیز ممکن است دوباره ظاهر شوند. سیستم ایمنی بدن در برخی افراد نمی‌تواند ویروس را کاملا پاک کند؛ HPV برای سال‌ها نهفته باقی می‌ماند و بعدها دوباره فعال می‌شود.

درمان اچ پی وی چیست؟

درمان قطعی ویروس اچ پی وی در زنان و مردان وجود ندارد، اما سیستم ایمنی بدن در بسیاری از موارد قادر است آن را از بین ببرد. درمان‌هایی که برای HPV ارائه می‌شوند، به مدیریت علائم و عوارض ناشی از آن مانند زگیل تناسلی و تغییرات سلولی پیش‌سرطانی کمک می‌کنند. در ادامه به معرفی هر یک از آن‌ها می‌پردازیم:

• درمان زگیل تناسلی ناشی از HPV

زگیل‌های تناسلی ممکن است خود به خود از بین بروند، اما اگر باعث ناراحتی شوند، می‌توان آن‌ها را با روش‌های پزشکی مختلف درمان کرد. استفاده از داروهای ایمونوتراپی مانند پودوفیلوکس(از بین برنده زگیل) و ایمی‌کیمود(تقویت‌کننده سیستم ایمنی) و کرایوتراپی یا سرمادرمانی با نیتروژن مایع (که این ضایعات را منجمد کرده و از بین می‌برد) تجویز می‌شود.

زگیل‌های مقاوم که با روش‌های دیگر از بین نرفته‌اند را می‌توان با لیزر فرکشنال درمان کرد. جراحی یا الکتروکوتر نیز روشی است که در آن زگیل را با جراحی یا سوزاندن آن با جریان الکتریکی بر می‌دارند.

• درمان تغییرات سلولی ناشی از HPV(پیشگیری از سرطان)

اگر HPV باعث تغییرات غیر طبیعی در سلول‌های دهانه رحم، مقعد یا سایر نواحی شود، روش‌های درمانی دیگری انجام می‌شود. LEEP یا حلقه الکتروسرجیکال روشی است که به وسیله آن، سلول‌های غیر طبیعی با استفاده از جریان الکتریکی حذف می‌شوند.

در این درمان نیز کرایوتراپی برای انجماد سلول‌های غیر طبیعی جهت از بین بردن آن‌ها کاربرد دارد. در موارد پیشرفته‌تر نیز ممکن است بخشی از دهانه رحم با جراحی برداشته شود. درمان با لیزر برای از بین بردن سلول‌های پیش‌سرطانی یا تغییرات ناشی از HPV کاربردی است.

جدیدترین درمان اچ پی وی چیست؟

با وجود اینکه درمان قطعی برای از بین بردن ویروس HPV وجود ندارد، اما پیشرفت‌های پزشکی در مدیریت و پیشگیری از عوارض آن، امیدواری‌های جدیدی ایجاد کرده است. درمان با لیزر و مصرف مکمل AHCC، که از قارچ شیتاکه استخراج شده و به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند، از جدیدترین روش‌های درمان به شمار می‌روند.

آیا ویروس اچ پی وی از بدن خارج می‌شود؟

در حدود 90 درصد از موارد، سیستم ایمنی بدن افراد سالم می‌تواند ویروس HPV را طی ۱ تا ۲ سال از بین برده و دیگر اثری از آن باقی نماند؛ اما این موضوع به نوع HPV، قدرت سیستم ایمنی فرد و مدت زمان ابتلا بستگی دارد.

اگر فرد به واسطه تغذیه مناسب، استرس کم و عدم مصرف سیگار سیستم ایمنی قوی داشته باشد، احتمال پاک‌سازی بیشتر است. در برخی افراد نیز ویروس برای مدت طولانی‌تری در بدن باقی می‌ماند و حتی ممکن است هرگز به طور کامل از بین نرود.

راهکارهای پیشگیری از ابتلا به ویروس اچ پی وی

ویروس HPV، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی در سراسر جهان است. به دلیل اینکه، این ویروس می‌تواند در بدن بدون علامت باقی مانده و فرد از ابتلای خود بی‌خبر باشد، پیشگیری از آن اهمیت بسیار زیادی دارد. خوشبختانه، با رعایت راهکارهای بهداشتی و استفاده از واکسن، می‌توان خطر ابتلا را به میزان قابل توجهی کاهش داد.

• واکسیناسیون؛ مهم‌ترین راه پیشگیری

بهترین روش پیشگیری از انواع پرخطر و زگیل‌زا‌ی HPV، واکسن گارداسیل 9 است. این واکسن تا ۹0درصد از عفونت‌های HPV و عوارض ناشی از آن جلوگیری می‌کند. مقدار مناسب واکسیناسیون دختران و پسران ۹ تا ۱۴ سال، ۲ دوز و برای افراد ۱۵ تا ۴۵ سال که قبلا واکسن نزده‌اند، ۳ دوز است.

• رعایت بهداشت جنسی

کاندوم، خطر انتقال را کاهش می‌دهد، اما 100درصد از ابتلا به این بیماری محافظت نمی‌کند؛ زیرا اچ پی وی از طریق تماس پوست به پوست هم منتقل می‌شود؛ اما برای جلوگیری از خطر ابتلا به سرطان رحم، استفاده از کاندوم زنانه توصیه می‌شود.

• کاهش تعداد شرکای جنسی

داشتن رابطه پایدار و محدود به یک شریک جنسی سالم خطر ابتلا به بیماری HPV را کاهش می‌دهد.

• انجام آزمایش‌های منظم

انجام آزمایشاتی مانند پاپ اسمیر و آزمایش HPV برای زنان بالای ۲۵ سال توصیه می‌شود تا تغییرات سلولی غیر طبیعی زودتر شناسایی شوند.

• تقویت سیستم ایمنی بدن

داشتن تغذیه سالم و مصرف غذاهای غنی از ویتامین C، E، زینک و آنتی‌اکسیدان‌ها(مرکبات، سبزیجات برگ سبز، مغزها و ماهی نقش موثری در تقویت سیستم ایمنی بدن دارند. ورزش منظم، مدیریت استرس، خواب کافی و پرهیز از مصرف سیگار و الکل از دیگر عوامل تاثیرگذار بر سیستم ایمنی به شمار می‌روند.

• اجتناب از تماس با زگیل‌های تناسلی

اگر فردی زگیل تناسلی دارد، از تماس مستقیم با ناحیه آلوده خودداری کرده و از وسایل شخصی مانند حوله و تیغ اصلاح به صورت مشترک استفاده نکنید.

سخن آخر

ویروس HPV، یکی از رایج‌ترین ویروس‌های مقاربتی است که می‌تواند به انواع مختلفی از عفونت‌ها منجر شود. این ویروس، به ویژه برای سلامت جنسی افراد خطرناک است زیرا در بسیاری از موارد ممکن است بدون علائم باشد و باعث مشکلات جدی‌تری مانند سرطان دهانه رحم، مقعد، گلو یا حتی آلت تناسلی شود.

بیماری HPV، به طور معمول از طریق تماس مستقیم پوست به پوست منتقل می‌شود. در بیشتر موارد، بدن خود به خود عفونت را کنترل کرده و علائمی ایجاد نمی‌شود. با این حال، برخی از انواع این ویروس می‌توانند به سرطان‌های مختلف منجر شوند، بنابراین پیشگیری از آن اهمیت زیادی دارد.

روش‌های پیشگیری از HPV شامل واکسیناسیون(به ویژه در سنین پایین‌تر)، استفاده از کاندوم در رابطه‌های جنسی و انجام آزمایش‌های منظم برای شناسایی زودهنگام عفونت هستند. همچنین، برخی درمان‌ها می‌توانند به مدیریت عفونت‌های ناشی از HPV کمک کنند. همه ما نیاز داریم در مواقع حساس زندگی، شخصی را به عنوان همراه و مشاور در کنار خود داشته باشیم تا در صورت لزوم از همراهی و مشورت با او بهره‌مند شویم. اپلیکیشن ایمپو مثل یک دوست همراه شماست تا هر چالشی که در مسیر توسعه فردی یا سلامت جسمی و جنسی با آن مواجه هستید را به شیوه‌ای شایسته حل کنید.

 

وقتشه که حال و احوال زندگیتو بهتر کنی و بیشتر مراقب خودت باشی، برای این‌کار کافیه ایمپو رو نصب کنی.

نصب اپلیکیشن ایمپو

منابع

• nuhs.edu
• cancer.org
• Drhc
• nature.com
• mdpi.com