من با تو در صلحم

من با تو در صلحم:

I’m at peace with you.

Sono in pace con te

私はあなたと平和です

Seninle barış içindeyim

Ich bin in Frieden mit dir

Je suis en paix avec toi

我和你在一起

أنا في سلام معك

خوشا به حال صلح کنندگان ،فرزندان خدا خواهند شد انجیل  09:5

مقدمه ای بر مفهوم و اهمیت صلح:

• صلح احساس آسودگی ست، احساس آرامش درونی که میتونه تو لحظه های سپاس و قدردانی، تو سکوت محض… ظاهر بشه.
• صلح راهی ست برای سکون کامل و نگریستن به اشیاء اونجوری که اشیا اطرافمون رو، بشناسیم.
• صلح و آشتی یعنی من عشق به قدرت رو ترک کنم، بخاطر قدرت عشق. جایی که میل به قدرت زیاد باشه اونجا نیاز به قدرت آدمها به نزاع تبدیل میشه و صلحی در کار نخواهد بود .
• نسبت به خودمون و دیگرون منصف و عادل باشیم، در خطاهای شناختی گفتیم که یه مسئله جنبه های مختلفی داره و برای دیدن حقیقت ماجرا لازمه تمام جنبه ها رو ببینیم.
• صلح و آشتی یه راهی ست برای اینکه برخورد با مشاجره و اختلافامون با مردم طوری که هیچ کس ضرری نکنه و هرکسی برنده باشه.
• صلح و آشتی ثمره و نتیجه این آگاهی هست که همه آدم ها همه اعضای یک خانواده انسانی هستن!
• صلح جهانی با صلح و آشتی در قلبمون و با دیگران شروع میشه.

چرا نیاز داریم صلح و آشتی رو تمرین کنیم؟

• قلب صلح آمیز از اضطراب و نگرانی خالیه. این قلب به ما اعتماد و اطمینان میده و روحمون رو آروم می بخشه .
• بدون صلح و آشتی شما تمایل به کنترل همه چیز و همه کس دارید.
• صلح جهانی چیزی نیست که فقط دولت ها بتونن اون رو به هدف برسونن؛ همه ما نقش قابل توجهی در این صلح جهانی داشتیم و خواهیم داشت.
• در مدرسه، محیط کار و خانواده، برای اینکه بهترین خودمون باشیم، به صلح نیاز داریم.
• صلح و آشتی ما رو از خشونت و تعصب رها، و از ظلم و دشمنی حفظ میکنه.
• وقتی هرکدوم از ما صلح دوست باشیم ، همه کسانی رو که با ما در تماس هستند رو دوست می داریم و محترم می شماریم. و با اونها با عدل و انصاف رفتار می کنیم.
• اینجاست که تفاوت به جای اینکه علت جنگ و خشونت تلقی بشه مایه خیر و برکت و مزیت به حساب میاد.
• و در نهایت، صلح و آشتی در زندگی ما منجر به صلح و آشتی در جهان می شه.

چطور صلح و آشتی رو تمرین کنیم؟

• برای اینکه به صلح درونی برسیم؛

1. سعی کنیم سکون و آرامش خودمون رو حفظ کنیم و همیشه زمانی برای تفکر عمیق اختصاص بدیم.
2. برای دعا و نیایش به روش خودمون وقت بذاریم؛ نماز ،یوگا، ریلکسیشن و … .
3. برای صلح آموز بودن لازمه زبان و کلاممون لطیف و نرم باشه. سخته اما شدنیه!
4. به جای اینکه خشممون رو با غیبت و ابراز تنفر نشون بدیم، با کلام معتدل دعوتشون کنیم به گفتگو کردن و باهاشون به صلح بشینیم و اگر مسئله رو نتونستیم مسالمت آمیز حلش کنیم، برای مدتی به رابطه فاصله بدیم و به سهم خودمون فکر کنیم.
5. به هیچ انسان و حیوان و شی ای آسیب نرسونیم. تحقیقات نشون دادن حتی شکستن ظروف نمیتونه به تخلیه خشم کمک کنه و مسیر اشتباهی بوده .
6. به خودمون اجازه ندیم که به کسی ضربه بزنیم. نمیشه خشونت رو به صفر رسوند، اما میشه کمش کرد!
7. در مسیر تمرین صلح، خوبی های دیگران رو ببینیم و بهشون توجه کنیم.
8. اگر کسی حقوقمون رو ضایع کرد، با اندیشه ی صلح و بصورت معقولانه متوقفش کنیم.
9. از خودمون و دیگران در مقابل ظلم حمایت کنیم اما حواسمون باشه در این دفاع، ظلم نکنیم!
10. و در آخر بخاطر برتری ها و تفاوت هامون متعصب و خودشیفته، و یا کهترانه رفتار نکنیم.

چطور متوجه بشیم که در مسیر صلح قرار داریم؟

1. اگر با اختصاص وقتایی مخصوص  و منظم به مراقبه و تفکر برای خودتون آرامش درونی به وجود میارید،
2. اگر حتی وقتی عصبانی هستید، زبان صلح آمیز به کار می برید و با نرمی و آرامی صحبت می کنید،
3. اگر از آزردن دیگران اجتناب می کنید،
4. اگر وقتی با کسی اختلاف دارید، دنبال یک راه حل صلح آمیز هستید،
5. اگر میتونید دیگران رو به راحتی ببخشید،
6. اگر اجازه نمیدید که دیگران حقوق شما رو پایمال کنن،
7. و اگر از غیبت و بدگویی دوری میکنید.

باید به شما تبریک بگیم! شما دارید مسیر صلح و آشتی رو به خوبی تمرین میکنید!

1. اونقدر گرفتار و مشغولید که نمیتونید زمانی برای خلوت و نیایش بذارید،
2. اگر وقتی عصبانی هستید، کتک میزنید و یا حرفهای زشت به زبونتون میارید،
3. اگر دائما سعی میکنید ثابت کنید دیگران خطا کارن و به دنبال پیدا کردن اشتباهات دیگران هستید،
4. اگر اجازه میدید دیگران حقوقتون رو نادیده بگیرن،
5. اگر به گروه (اعم از جنسیت، مذهب، شهر و …) خودتون وابسته هستید و از افراد متفاوت دوری میکنید،
6. اگر غیبت میکنید و یا راجع به مردم بر اساس چیزهایی که میشنوید قضاوت میکنید،
7. اگر هنوز تفاوت رنگ های پوستی برای شما نشان برتری ست،
8. اگر هنوز جنسیت برتر روقبول دارید،
9. اگر هنوز خودتون رو، رنگ پوستتون رو، فرم بدنتون و … رو دوست ندارید و ازش ایراد میگیرید،
10. اگر رفتار ها و عملکرد دیگران رو با عناوین خوب و بد و درست و غلط و زشت و زیبا برچسب میزنید،
11. و یا اگر در جمع دوستان نگاه بالا به پایین دارید،

یعنی هنوز به تمرین بیشتری نیاز دارید برای قرار گرفتن در مسیر صلح!

برای درک بهتر موضوع، رفتار خودتون در موقعیت هایی از این قبیل، بررسی کنید:

1. برادر یا خواهرتون سریع وارد اتاقتون میشه و پاش رو میگذاره روی وسایل کار شما!
2. بچه هایی از دین یا نژادی متفاوت، در کلاس شما هستن!
3. کسی بهتون انتقادی میکنه!
4. در جمعی، اطرافیانتون شوخی های کلیشه ای و یا جنسیت زده میکنن!
5. و … .

• در موقعیت هایی ازاین دست، چقدر صلح آمیز و درست رفتار میکنید؟

ما اینجاییم تا بهم کمک کنیم که با خودمون و جهان در صلح بمونیم 🙂 شما چطور؟