راهنمای کامل عفونت در بارداری؛ از علائم تا درمان و پیشگیری

بارداری فصلی تازه در زندگی هر زنی است؛ دوره‌ای از تغییرات شگفت‌انگیز که با هیجان و البته نگرانی همراه می‌شود. یکی از نگرانی‌های رایج مادران و پدران در زمان بارداری، ابتلا به بیماری و عفونت‌هایی است که پیش از بارداری چندان هم پراهمیت نبودند اما حساسیت بارداری اهمیت سلامتی مادر را چند برابر می‌کند.

 تغییرات هورمونی، تضعیف سیستم ایمنی و تغییرات فیزیولوژیکی می‌توانند زمینه‌ساز ابتلا به برخی عفونت‌های شایع و گاه خطرناک شوند؛ اما جای نگرانی نیست! آگاهی از علائم، پیشگیری به‌موقع و درمان اصولی می‌تواند مادر و جنین را در امنیت کامل نگه دارد. در ادامه به بررسی جامع انواع عفونت‌های دوران بارداری می‌پردازیم؛ از ساده‌ترین موارد مانند عفونت‌های قارچی تا پیچیده‌ترین‌ها مانند CMV و عفونت‌های مقاربتی و با راه‌های درمان و پیش‌گیری از آن‌ها آشنا خواهیم شد.

 عفونت در بارداری چیست؟

به طور کلی هرگونه عفونت یا میکروبی که بدن مادر را درگیر کند عفونت در بارداری نام دارد. اغلب عفونت‌های رایج مانند عفونت‌های دستگاه ادراری یا دستگاه تنفسی و سرماخوردگی‌ها که در بارداری هم رخ می‌دهند، معمولاً مشکل جدی برای مادر یا جنین ایجاد نمی‌کنند؛ اما برخی عفونت‌ها از جمله برخی از عفونت‌های مقاربتی می‌توانند پیش از تولد یا هنگام زایمان به جنین منتقل شوند و به او آسیب برسانند یا حتی موجب سقط جنین شوند. 

علت عفونت در بارداری چیست؟

عفونت های حاملگی می‌توانند به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی که به طور طبیعی برای حمایت از جنین در حال رشد رخ می‌دهند، به وجود آیند. برای مثال سیستم ایمنی در دوران بارداری سرکوب می‌شود تا از حمله به جنین جلوگیری کند. علاوه بر آن، تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند شرایطی ایجاد کند که رشد برخی باکتری‌ها یا ویروس‌ها را تسهیل کند. به عنوان مثال، افزایش سطح استروژن و پروژسترون بر فلور واژنی و pH تأثیر می‌گذارد و گاهی باعث عفونت‌هایی مانند عفونت‌های قارچی یا واژینوز باکتریال می‌شود.

با وجود اینکه بسیاری از عفونت‌ها در بارداری به راحتی درمان شده و از بین می‌روند اما عفونت‌هایی مانند سیتومگالوویروس و لیستریوز می‌توانند نگران کننده باشند. به همین دلیل، مراقبت‌های پیش از زایمان منظم، رعایت بهداشت مناسب، استفاده صحیح از مواد غذایی و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض منابع عفونی برای بارداری سالم ضروری است.

انواع عفونت در بارداری چیست؟

بارداری دوره‌ای حساس برای سلامت مادر و جنین است. در طول نه ماه بارداری، بدن مادر تحت تاثیر تغییرات بسیاری از جمله نوسانات هورمونی و ضعف سیستم ایمنی قرار می‌گیرد؛ این تغییرات منجر به افزایش احتمال ابتلا به برخی از عفونت‌ها می‌شود. در حالی که بسیاری از این عفونت‌ها بی‌خطرند و به راحتی درمان می‌شوند، برخی دیگر ممکن است برای مادر یا جنین مشکلات جدی ایجاد کنند. در ادامه با انواع عفونت‌های شایع در دوران بارداری آشنا می‌شویم.

1. عفونت واژن در بارداری

عفونت واژن از جمله عفونت‌های رایج در دوران حاملگی است که بسته با عامل آن‌ها با روش‌های متنوعی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها یا کرم ضدقارچ می‌توانند درمان شوند. انواع عفونت‌های واژینال رایج در بارداری عبارتند از:

• عفونت باکتریایی در بارداری

یک واژن سالم به طبیعی میزبان طیفی از باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌های دیگر مانند قارچ‌ها است که ممکن است گاهی از تعادل خارج شوند و عفونت و عوارض دیگری برای مادر ایجاد کنند. این عفونت‌های خارش‌دار معمولاً با یک دوره آنتی‌بیوتیک‌درمانی توسط پزشک متخصص درمان می‌شوند؛ اما در صورتی که درمان نشود، می‌تواند ادامه‌دار شده و منجر به عوارضی مانند زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد شود. 

فراموش نکنید که در صورت مشاهده هرگونه تحریک، درد، بوی ناخوشایند یا علائم غیرطبیعی دیگر در ناحیه واژن در زمان بارداری، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

• عفونت قارچی در بارداری 

افزایش ترشح هورمون‌های استروژن و پروژسترون در بارداری احتمال ابتلا به عفونت قارچی واژن را بالا می‌برد؛ اما خوشبختانه، این عفونت‌ها هم به راحتی و با تست ترشح واژینال قابل تشخیص هستند. 

درمان عفونت قارچی واژن در بارداری، همانند افراد غیر باردار است و با استفاده از کرم‌های ضدقارچ یا داروهای خوراکی درمان می‌شود؛ البته استفاده از هر دارویی از جمله داروهای ضدقارچی در دوران بارداری به تجویز و تشخیص پزشک احتیاج دارد و نباید به ‌طور خودسرانه مصرف شوند.

• استرپتوکوک گروه (Group B Strep)

با وجود اینکه عفونت واژن با گروه B استرپتوکوک‌ها در بزرگسالان معمولاً بی‌خطر است، اما در دوران بارداری ممکن است منجر به مشکلاتی برای جنین شود. به همین دلیل در هفته‌ 35 بارداری تا هفته 37 بارداری به طور روتین آزمایشی برای بررسی این گروه از باکتری‌ها انجام می‌شود؛ که اگر نتیجه این آزمایشات مثبت باشد در زمان زایمان به شما آنتی‌بیوتیک داده می‌شود تا از انتقال عفونت به نوزاد جلوگیری شود.

متاسفانه، پیشگیری خاصی برای این عفونت وجود ندارد، اما درمان با آنتی‌بیوتیک خطر انتقال را کاهش می‌دهد و در موارد نادر، نوزادانی که این عفونت را دریافت می‌کنند ممکن است بسیار بیمار شوند.

• تریکومونیازیس (Trichomoniasis)

تریکومونیازیس یکی از بیماری‌های مقاربتی (STI) است که سبب خارش، سوزش و تحریک واژن به‌ویژه هنگام رابطه جنسی، قرمزی و التهاب ناحیه تناسلی خارجی شود. همانند سایر عفونت‌های مقاربتی، تریکومونیازیس قابل پیش‌گیری است و تنها با انجام آزمایش می‌توان از عدم ابتلا به آن مطمئن شد. علاوه بر آن استفاده از کاندوم و یا روابط تک‌همسری می‌تواند خطر آن را کاهش دهد.

با توجه به ریشه باکتریایی این عفونت، می‌توان آن را به کمک آنتی‌بیوتیک خوراکی مانند مترونیدازول یا تینیدازول به راحتی درمان کرد اما اگر درمان نشود، ممکن است با زایمان زودرس، وزن پایین نوزاد و سایر عوارض بارداری مرتبط باشد.

2. عفونت دندان و لثه در بارداری

یکی از شایع‌ترین عوارض عوارض بارداری، التهاب و خون‌ریزی لثه است که اغلب در اثر نوسانات هورمونی به‌وجود می‌آید. در صورت بی‌توجهی به این التهاب، احتمال گسترش آن به بافت‌های عمقی‌تر لثه افزایش می‌یابد و ممکن است به عفونت‌های شدیدتری مانند پریودنتیت منجر شود که سلامت مادر را به‌ طور جدی تحت تأثیر قرار می‌دهد.

علاوه بر التهاب لثه، پوسیدگی دندان و آبسه‌های دندانی، که عفونت در اطراف ریشه دندان هستند، نیز در دوران بارداری شایع‌تر می‌شوند. این عفونت‌ها اگر به موقع درمان نشوند، می‌توانند عوارض مختلفی به‌دنبال داشته باشند؛ از جمله زایمان زودرس، وزن پایین نوزاد هنگام تولد و در برخی موارد نادر، عفونت‌های خطرناک‌تری مانند سلولیت صورت و آبسه‌های عمقی گردن.برخی از راهکارهای پیشگیری از عفونت دندان در بارداری عبارتند از:

• مسواک زدن دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید

• استفاده روزانه از نخ دندان برای پاک‌سازی فضای بین دندان‌ها

• در صورت توصیه پزشک، استفاده از دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده

• کاهش مصرف قندها و نوشیدنی‌های اسیدی

• مراجعه منظم به دندان‌پزشک برای بررسی و انجام جرم‌گیری حرفه‌ای

• اطلاع‌رسانی به دندان‌پزشک در مورد بارداری پیش از هرگونه اقدام درمانی

• استفاده از کمپرس آب سرد یا یخ برای کاهش تورم و التهاب لثه

• مصرف دمنوش بابونه و نعناع برای تسکین و کاهش التهاب لثه‌ها در بارداری

در نهایت، در صورت بروز علائمی مانند دندان‌درد در بارداری، تورم صورت یا لثه، تب یا ترشح چرک از دهان، فوراً به دندان‌پزشک مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که درمان زودهنگام و تخصصی می‌تواند از بروز عوارض جدی برای مادر و جنین پیشگیری کرده و سلامت هر دو را تضمین کند. اگر می‌خواهید بدانید در چه دورانی از بارداری، انجام خدمات دندانپزشکی منعی ندارد، می‌توانید مقاله دندان پزشکی در بارداری را مطالعه کنید.

3. عفونت‌های مقاربتی در بارداری

عفونت‌های مقاربتی که از طریق رابطه جنسی محافظت نشده ایجاد می‌شوند، یکی از نگرانی‌های مهم در دوران بارداری هستند که اگر به‌موقع شناسایی و درمان نشوند، می‌توانند سلامت مادر و جنین را تهدید کنند. برخی از این عفونت‌ها بدون علائم واضح ظاهر می‌شوند، اما اثرات جدی و گاه جبران‌ناپذیری دارند. از جمله شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی در دوران بارداری عبارتند از:

• کلامیدیا

 ویروس کلامیدیا می‌تواند سبب پارگی زودهنگام و پیش از موعد کیسه آب، زایمان زودرس و عفونت چشمی در نوزاد شود.

• سوزاک

 سوزاک یک عفونت مقاربتی باکتریایی است که نواحی تناسلی، مقعد، گلو و چشم را درگیر می‌کند. این عفونت سبب التهاب چشم در نوزاد و افزایش احتمال زایمان پیش از موعد شود.

• سیفلیس

 این عفونت از طریق جفت به جنین منتقل شده و باعث نقص‌های مادرزادی، مرده‌زایی یا مشکلات جدی در سلامت نوزاد می‌شود. آزمایش و درمان زودهنگام نقش مهمی در پیشگیری از سیفلیس دارند.

• اچ‌آی‌وی یا ایدز

 اکثر ما با این ویروس آشنا هستیم؛ در بیماری ایدز که آن هم از طریق سکس محافظت نشده منتقل می‌شود، عدم درمان، خطر انتقال ویروس به جنین وجود دارد. خوشبختانه، مصرف داروهای ضد ویروسی در دوران بارداری و در برخی موارد زایمان سزارین برنامه‌ریزی‌شده، می‌توانند از انتقال به نوزاد جلوگیری کنند.

• تبخال تناسلی (هرپس ژنیتال)

تبخال تناسلی ممکن است هنگام زایمان طبیعی به نوزاد منتقل شده و سبب عفونت‌های مغزی کشنده و آسیب‌های جدی دیگر شود. در صورت فعال بودن تبخال در زمان زایمان، معمولاً سزارین توصیه می‌شود.

• ویروس زیکا

  این ویروس در زمان بارداری می‌تواند منجر به کوچکی غیر طبیعی سر (میکروسفالی)، اختلالات چشمی و مشکلات رشدی در نوزاد شود. 

غربالگری دقیق در دوران بارداری، درمان به‌موقع و رعایت اصول پیشگیری و بهداشت جنسی، به میزان قابل توجهی خطرات ناشی از این عفونت‌ها را کاهش می‌دهد و از شما محافظت می‌کند.

عفونت‌ها و بیماری‌های مقاربتی می‌توانند نگرانی و اضطراب بسیاری در زنان ایجاد کنند که این نگرانی‌ها کاملاً طبیعی و قابل درک هستند. در صورت احساس نگرانی یا استرس درباره ابتلا به بیماری‌های مقاربتی در حین یا پیش از بارداری می‌توانید به صورت آنلاین و در محیط امن با متخصصین ایمپو مشورت کنید. همچنین می‌توانید با نصب اپلیکیشن ایمپو و مراجعه به بخش اشتراک تجربه، با سایر بانوان باردار که در شرایط مشابه شما قرار دارند مشورت کنید و تجارب آن‌ها استفاده کنید.

4. عفونت رحم در بارداری

ابتلا عفونت رحم در دوران بارداری می‌تواند به دلایل مختلفی خطرناک باشد. این نوع عفونت ممکن است جفت را تحت تأثیر قرار دهد، به جنین در حال رشد آسیب برساند، موجب زایمان زودرس شود یا به ناهنجاری‌های مادرزادی منجر گردد. عفونت رحم همچنین می‌تواند روند زایمان را دشوارتر و پرخطرتر کند. 

عفونت‌ رحم اغلب زمانی ایجاد می‌شوند که باکتری‌های واژن به رحم منتقل می‌شوند؛ بنابراین، وجود عفونت درمان‌نشده در واژن می‌تواند یکی از عوامل خطر برای ایجاد عفونت در رحم باشد. علاوه بر آن، در صورتی که کیسه آب در حین یک زایمان طولانی مدت پاره شود، خطر ابتلا به این نوع عفونت بیشتر می‌شود.

درمان عفونت رحم معمولاً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ تحت نظر پزشک بوده و در برخی موارد حتی نیاز به بستری در بیمارستان نیز وجود دارد. اگر در حین زایمان تب ایجاد شود، پزشک یا ماما وضعیت جنین را به‌طور مداوم تحت نظر خواهد گرفت و در صورت شدید شدن علائم، پزشک متخصص ممکن است انجام زایمان سزارین را توصیه کند.

5. عفونت ادراری در بارداری

به طور کلی باید بدانید که بارداری خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری را افزایش می‌دهد. به‌ویژه بین هفته‌ ششم بارداری تا  هفته بیست‌وچهارم بارداری، دستگاه ادراری دچار تغییراتی می‌شود که زمینه را برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند. علاوه بر آن با بزرگ شدن رحم، فشار بیشتری به مثانه وارد می‌شود و با تغییر جریان طبیعی ادرار سبب عوارضی مانند تکرر ادرار در بارداری و درد مثانه در بارداری می‌شود. 

این شرایط محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، بارداری سیستم ایمنی بدن را نیز تا حدی سرکوب می‌کند؛ یعنی دفاع طبیعی بدن در برابر عفونت‌ها ضعیف‌تر عمل می‌کند، که همین موضوع احتمال ابتلا به عفونت‌هایی مانند عفونت ادراری را افزایش می‌دهد.

در صورت بروز عفونت ادراری در بارداری، درمان با آنتی‌بیوتیک ضروری است، البته در نظر داشته باشید که پزشک متخصص نوعی آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کند که هم برای شما و هم برای جنین بی‌خطر و مؤثر باشد. معمولاً دوره درمان این عفونت بین سه تا هفت روز به طول می‌انجامد.

6. عفونت cmv در بارداری

سیتومگالوویروس که به CMV مشهور است شایع‌ترین عفونتی است که در دوران بارداری از مادر به نوزاد منتقل می‌شود. زمانی که ویروس سیتومگالوویروس وارد بدن میزان می‌شود تا تا پایان عمر در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند دوباره فعال شود. بیشتر افراد مبتلا به CMV هیچ علامتی ندارند و از ابتلا به این ویروس بی‌خبر هستند، همین ویژگی باعث می‌شود که شیوع این بیماری افزایش یابد.  با وجود اینکه این بیماری برای بسیاری از افراد بدون علامت است؛ اما می‌تواند برای برخی افراد مشکلات جدی ایجاد کند، از جمله:

• نوزادانی که پیش از تولد به ویروس مبتلا می‌شوند.

• نوزادان نارس (نوزادانی که قبل از هفته ۳۷ بارداری متولد می‌شوند) یا نوزادانی با وزن تولد کمتر از ۲۵۰۰ گرم.

با توجه به تاثیر بالای این ویروس بر نوزاد و جنین، شناخت علائم و راه‌های انتقال ویروس CMV الزامی می‌باشد.

عفونت در بارداری چه علائمی دارد؟

علائم و نشانه‌های عفونت‌ها در زمان بارداری به شما کمک می‌کنند تا از تغییرات و اتفاقات داخل بدنتان مطلع شوید و در واقع متوجه شوید که یک مشکلی پیش آمده. نکته قابل توجه شناخت و آگاهی از علائم عفونت‌های شایع در بارداری می‌باشد. چراکه به تشخیص زودهنگام و در نهایت درمان موثر کمک می‌کند. در ادامه به علائم مهم برخی از عفونت‌های رایج در بارداری می‌پردازیم:

1. علائم عفونت CMV در بارداری

علائم این نوع عفونت عبارتند از:

• لرز و/یا تعریق

• کاهش اشتها

• خستگی (احساس شدید خستگی و کمبود انرژی)

• تب

• سردرد

• درد عضلانی

• گلودرد

• تورم غدد لنفاوی

CMV می‌تواند از طریق بزاق، ادرار، خون، شیر مادر، رابطه جنسی و حتی تماس با اشیاء آلوده مانند اسباب‌بازی‌ها یا شیشه شیر از دیگران به نوزاد منتقل شود.

2. علائم عفونت ادراری در بارداری

عفونت‌ مجاری ادراری از جمله عفونت‌های رایج در دوران بارداری است که برخی از علائم شایع و پر اهمیت آن عبارتند از:

• درد یا سوزش هنگام ادرار

• ادرار کدر

• احساس نیاز مکرر به ادرار

• خون در ادرار

• درد در ناحیه شکم

• درد هنگام رابطه جنسی

3. علائم عفونت‌ قارچی واژن در بارداری

برخی از علائم شایع عفونت‌های قارچی واژینال در بارداری عبارتند از:

• خارش و سوزش در ناحیه واژن و نواحی اطراف آن

• ترشح سفید و غلیظ شبیه به پنیر

• قرمزی و تورم در ناحیه واژن

• درد هنگام رابطه جنسی

• سوزش هنگام ادرار

4. علائم عفونت‌های باکتریایی واژن

برخی از علائم شایع عفونت‌های باکتریایی واژینال در بارداری عبارتند از:

• ترشحات سفید مایل به خاکستری، زرد یا سبز 

• بوی ماهی در واژن

• سوزش یا خارش واژن در بارداری

• درد هنگام ادرار

5. علائم عفونت های تنفسی در بارداری

عفونت‌های تنفسی در دوران بارداری می‌توانند به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی و سرکوب طبیعی سیستم ایمنی، خطراتی برای مادر و جنین ایجاد کنند. علائم شایع عفونت‌های تنفسی در دوران بارداری عبارتند از:

• تب بالا

• سرفه خشک

• گلودرد

• درد عضلانی

• خستگی شدید

• سردرد

• از دست دادن اشتها

6. علائم عفونت خون یا سپسیس در بارداری

سپسیس یک واکنش جدی به عفونت است که می‌تواند در دوران بارداری تهدیدی برای زندگی مادر و جنین باشد. علائم این عفونت خطرناک عبارتند از:

• تب شدید

• لرز

• درد شکم

• افزایش ضربان قلب

• اسهال

در عفونت خون، رنگ ترشحات بارداری ممکن است تغییر نکند، اما تب و لرز به‌طور واضح مشخص هستند.

عفونت در زمان زایمان

انتقال عفونت در حین زایمان، زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها یا ویروس‌ها از مادر به نوزاد در طول فرآیند زایمان منتقل می‌شوند. این انتقال می‌تواند از طریق تماس با مایعات آلوده در کانال زایمان مانند خون، ترشحات واژنی یا مایع آمنیوتیک رخ دهد. برخی از عفونت‌های شایعی که ممکن است در حین زایمان منتقل شوند شامل استرپتوکوک گروه B و HIV است.

این عفونت‌ها می‌توانند منجر به عوارض جدی مانند بروز عفونت در نوزاد، مشکلات تنفسی یا اختلالات رشدی شوند. برای کاهش خطر انتقال عفونت در زمان زایمان طبیعی، پزشکان معمولاً از آنتی‌بیوتیک یا داروهای ضدویروسی استفاده می‌کنند و در برخی موارد انجام سزارین نیز توصیه می‌شود.

آیا عفونت در بارداری خطرناک است؟

عفونت شدید در بارداری می‌توانند تهدیدی جدی برای سلامت مادر و جنین باشد و در صورت عدم تشخیص و درمان به‌موقع، منجر به بروز عوارض گوناگونی شوند. 

همانطور که می‌دانید در زمان بارداری سیستم ایمنی ضعیف شده و شرایط برای ابتلا به انواع عفونت‌ها نیز فراهم می‌شود؛ عفونت در زمان حاملگی ممکن است علاوه بر مادر، جنین را نیز تحت تاثیر قرار دهد. از جمله عوارض احتمالی برای زنان باردار می‌توان به افزایش خطر زایمان زودرس، تب و ضعف عمومی، درگیری شدیدتر با عفونت‌هایی مانند سپسیس و نیاز به مصرف داروهای مختلف هستند. علاوه بر آن برخی عفونت‌های شدیدتر می‌توانند عملکرد اندام‌هایی مانند کلیه و کبد را مختل کنند و خطر بروز عوارض پیچیده‌تری را افزایش دهند.

عفونت در بارداری چه تاثیری بر جنین دارد؟

برای جنین نیز عفونت های حاملگی امکان دارد عوارض سختی به همراه داشته باشند. مشکلات مادرزادی، کاهش سرعت رشد و نمو در رحم، آسیب به سیستم عصبی و حتی مرگ جنین داخل رحم از جمله عوارضی هستند که بسته به نوع و شدت عفونت ممکن است ایجاد شوند.

عفونت در بارداری و جنسیت

 جنسیت جنین در لحظه لقاح و توسط کروموزوم‌های جنسی اسپرم تعیین می‌شود و تاثیر عوامل خارجی بر جنسیت جنین قطعی نبوده و نیاز به تحقیقات و بررسی‌های بیشتری دارد. به عبارت دیگر مبتلا شدن به عفونت هیچ تاثیری در تعیین جنسیت جنین ندارد. با این حال، برخی مطالعات نشان داده‌اند که عفونت‌های خاصی در دوران بارداری ممکن است بیشتر مادرانی که جنین پسر دارند را تحت تاثیر قرار دهد؛ اگرچه این موضوع نیز به طور کامل اثبات نشده است.

درمان عفونت در بارداری

نوع درمان عفونت در بارداری بسته به نوع عفونت، شدت آن و سن بارداری متفاوت است و با توجه حساسیت بالای این دوره، نیاز به تشخیص و بررسی پزشک متخصص دارد. در ادامه به راه‌های مختلف درمان عفونت در هنگام بارداری می‌پردازیم:

قرص برای عفونت در بارداری

در دوران بارداری، درمان عفونت‌ها باید با دقت و زیر نظر پزشک انجام شود تا هم سلامت مادر حفظ شود و هم آسیبی به جنین وارد نشود. به طور خلاصه نوع دارو و مدت درمان به نوع عفونت، شدت آن و مرحله بارداری بستگی دارد. 

یکی از داروهای اصلی برای درمان عفونت‌های باکتریایی در دوران بارداری آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند آموکسی‌سیلین، سفالکسین، اریترومایسین و آزیترومایسین​ در دوران بارداری ایمن محسوب می‌شوند و برای درمان عفونت‌هایی مانند فونت‌های ادراری و تنفسی استفاده می‌شوند. در حالی که آنتی‌بیوتیک‌هایی از جمله تتراسایکلین‌ در زمان حاملگی توصیه نمی‌شوند.

علاوه بر آنتی‌بیوتیک‌ها داروهای ضدویروسی نیز می‌توانند به درمان عفونت‌های ویروسی در زمان حاملگی کمک کنند. برای درمان عفونت‌های قارچی مانند عفونت‌های مخمری واژن، داروهای موضعی به عنوان گزینه‌های ایمن در دوران بارداری شناخته می‌شوند. استفاده از داروهای خوراکی و قرص‌های ضدقارچ نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. نکته قابل توجه در دارودرمانی در زمان بارداری مشورت با پزشک و پرهیز از درمان خودسرانه از هرگونه دارو یا مکملی می‌باشد. برای اطلاع از داروهای مجاز و غیر مجاز، پیشنهاد می‌کنیم مقاله لیست داروهای ممنوع در بارداری را مطالعه کنید.

در اپلیکیشن ایمپو شما می‌توانید با ثبت علائم خود به صورت روزانه، توصیه‌های علمی، تخصصی و گزارش سلامت شخصی‌سازی‌شده دریافت کنید. ایمپو از ابتدا تا انتهای بارداری، چکاپ‌های ضروری را به شما یادآوری کرده تا با خیال آسوده فرزند خود را در آغوش بگیرید. همچنین می‌توانید در صورت نیاز به صورت آنلاین با پزشکان متخصص زنان کلینیک سلامت ایمپو مشورت کنید.

درمان عفونت در بارداری با طب سنتی

در کنار درمان‌های پزشکی و دارو درمانی، برخی از راه‌ و روش‌های درمانی طب سنتی می‌توانند به‌ عنوان روش‌های کمکی و مکمل برای کاهش علائم و تقویت سیستم ایمنی بدن در مبارزه با عفونت شدید در بارداری مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، به یاد داشته باشید که استفاده از هرگونه روش طب سنتی در دوران بارداری باید با مشورت پزشک صورت گیرد تا از بروز عوارض ناخواسته جلوگیری شود.

برخی از راه‌های درمان عفونت‌های حاملگی در طب سنتی عبارتند از:

• یکی از راه‌های بهبود عفونت‌های واژینال در طب سنتی نشستن در ترکیب آب و سرکه سیب است. بر اساس این روش افزودن نصف فنجان سرکه سیب ارگانیک به وان آب ولرم و نشستن در آن به مدت ۲۰ دقیقه می‌تواند به کاهش علائم عفونت‌های قارچی کمک کند. با این حال، استفاده از سرکه باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود تا از بروز حساسیت یا تحریک بیشتر جلوگیری شود.

• بر اساس ادعاهای طب سنتی افزودن پیاز پخته به رژیم غذایی می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن و مقابله با عفونت‌ها کمک کند. غذاهایی مانند "آش اوماج" که حاوی مقدار زیادی پیاز پخته هستند، می‌توانند برای بهبود عفونت در بارداری مفید باشند.

درمان خانگی عفونت در بارداری

با وجود اینکه درمان‌های خانگی نباید جایگزین درمان‌های تخصصی و پزشکی شوند، اما روش‌های خانگی و تغذیه مناسب همواره در پیش‌گیری و کنترل بیماری موثر بوده‌اند. با توجه به اینکه درمان‌های خانگی معمولاً بی‌خطر و ایمن هستند، استفاده از آن‌ها در دوران بارداری بسیار شایع و محبوب است. برخی از راه‌های خانگی درمان یا کنترل عفونت در بارداری عبارتند از:

• نوشیدن آب فراوان برای دفع باکتری‌ها از طریق ادرار.

• مصرف مکمل‌ها و منابع طبیعی ویتامین C مانند مرکبات و فلفل دلمه‌ای برای تقویت سیستم ایمنی.

• مصرف ماست‌ و لبنیات پروبیوتیک و ساده برای کمک به حفظ تعادل میکروب‌های واژن

• استفاده از روغن نارگیل برای بهبود عفونت‌های قارچی و کاهش خارش.

• استفاده از لباس زیر گشاد و خنک برای بهبود علائم عفونت‌های واژن.

• سیر و زنجبیل دارای خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی هستند. مصرف آن‌ها در غذا یا به‌صورت چای می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌ها کمک کند.

به یاد داشته باشید که در کنار مصرف این مواد غذایی، رعایت بهداشت فردی، شست‌وشوی مناسب میوه‌ها و سبزیجات، و اجتناب از مصرف غذاهای پاستوریزه‌نشده و فرآوری‌نشده نیز برای پیشگیری از عفونت‌ها در دوران بارداری ضروری است.​

کلام آخر

با وجود اینکه عفونت‌های حاملگی لزوماً یک هشدار جدی و نگران‌کننده نیستند؛ اما بی‌توجهی و سرسری گرفتن هر نوع عفونتی می‌تواند تهدیدی برای سلامت مادر و جنین باشد. اگر عفونت‌های بارداری از جمله عفونت‌های باکتریایی، قارچی یا ویروسی، به‌موقع شناسایی و درمان نشوند، می‌توانند پیامدهای جدی برای بارداری، زایمان و حتی آینده نوزاد به‌همراه داشته باشند. آگاهی از علائم، عوارض و راه‌های درمان و پیش‌گیری از عفونت‌های مختلف در بارداری امری حیاتی و کلید عبور ایمن از این دوران طلایی است. 

اپلیکیشن ایمپو یک همراه مطمئن برای خانم‌هایی ا‌ست که در مسیر پرفراز و نشیب بارداری هستند و با دغدغه‌هایی مانند پیشگیری از عفونت، مراقبت‌های دوران بارداری یا سلامت جنین دست و پنجه نرم می‌کنند. ایمپو به عنوان یک مشاور و پزشک حرفه‌ای، دوست و همراه با اطلاعات تخصصی، یادآورها، کلینیک آنلاین، تلاش می‌کند در هر قدم از مسیر بارداری در کنار شما باشد تا با خیالی راحت و کاملاً آگاهانه این دوران را سپری کنید.

منابع

• Parents.com
• palmdesertdentist.com
• Medical News Today
• NHS
• NHS/ Sepsis
• My Cleveland Clinic
• marchofdimes.org
• parents.com/antibiotics
• PubMed
• WebMD
• Medical News Today/ pregnancy infections