پولیپ رحم چیست و چگونه درمان می‌شود؟ علل، علائم و روش تشخیص

پولیپ رحم یکی از مشکلات شایع در دستگاه تناسلی زنان است که می‌تواند بر چرخه‌های قاعدگی، باروری و سلامت عمومی افراد تاثیر بگذارد. بسیاری از زنان هنگام مواجهه با علائم غیرطبیعی مانند خونریزی‌های غیرمعمول یا دردهای لگنی به دنبال پاسخ این سؤال هستند که پولیپ رحم چیست و چگونه می‌توان آن را تشخیص و درمان کرد.

این اختلال شامل رشد بافت اضافی در دیواره داخلی رحم است و متناسب با اندازه و محل قرارگیری، ممکن است علائم متفاوتی ایجاد کرده یا کاملا بدون علامت ظاهر شود. شناخت دقیق پولیپ رحم به فرد امکان می‌دهد تا روند تشخیص و درمان را به شکل بهینه دنبال کند تا از بروز عوارض احتمالی پیشگیری شود.

در این مقاله همراه شما به بررسی انواع پولیپ رحم، علائم، علل، روش‌های درمانی و نکات پیشگیرانه می‌پردازیم؛ تا تصویری جامع و روشن از این وضعیت داشته باشید.

پولیپ رحم چیست؟

پولیپ رحم(به انگلیسی Uterine Polyp) رشد غیرعادی بافت داخل حفره رحم است که اغلب خوش‌خیم باقی می‌ماند. اندازه پولیپ رحم، از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متغیر است. این بافت معمولا به شکل گرد یا بیضی بوده و به دیواره داخلی رحم متصل می‌شود. پولیپ رحم می‌تواند به صورت منفرد یا چندتایی ظاهر شود.

بافت پولیپ رحم ترکیبی از سلول‌های سطح داخلی رحم و رشته‌های بافت همبند است که باعث استحکام آن می‌شوند. خون‌رسانی پولیپ از رگ‌های کوچک داخل رحم تامین می‌شود تا سلول‌ها بتوانند زنده بمانند و رشد کنند؛ به عبارت دیگر، پولیپ مثل یک برآمدگی کوچک و زنده در رحم عمل می‌کند که بافت آن، همانند بقیه رحم، جریان خون خود را دارد.

برخی پولیپ‌ها پایه‌ای کوتاه دارند و آزادتر به نظر می‌رسند، در حالی که بعضی دیگر پایه پهن دارند و محکم‌تر به دیواره رحم چسبیده‌اند؛ این توده‌ها می‌توانند در هر سنی ایجاد شوند، اما در زنان میانسال که هورمون‌ها تغییر می‌کند، شایع‌تر است. در عکس پولیپ رحم می‌توانید محل اتصال و اندازه پولیپ رحم را بررسی کنید.

علت پولیپ رحم چیست؟

پولیپ رحم نتیجه رشد غیر طبیعی بافت داخلی رحم است که معمولا تحت تاثیر عوامل هورمونی ایجاد می‌شود. افزایش طولانی‌مدت سطح استروژن در بدن می‌تواند موجب تحریک بیش از حد سلول‌های پوششی رحم پولیپ‌ساز شده و در نهایت باعث تشکیل پولیپ کوچک رحم یا بزرگ شود. برخی دیگر از عوامل موثر عبارتند از:

• اختلالات هورمونی

نوسانات طولانی‌مدت هورمون‌ها به ویژه افزایش استروژن نقش مهمی در ایجاد پولیپ دارد. همچنین زنانی که دچار تنبلی تخمدان(PCOS) هستند، به دلیل نوسانات هورمونی و افزایش استروژن بدون پروژسترون، بیشتر در معرض ریسک ابتلا به پولیپ رحم و حتی تغییرات پیش‌سرطانی قرار دارند. جهت آشنایی بیشتر می‌توانید مقاله علائم تنبلی تخمدان را مطالعه کرده تا در صورت مشاهده نشانه‌ها، جهت درمان اقدام کنید.

• التهابات رحم

عفونت‌های مزمن یا التهاب داخلی رحم می‌تواند باعث تغییر در بافت پولیپ رحم شده و رشد آن‌را تسهیل کند. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید مقاله التهاب دهانه رحم را مطالعه کنید.

• سن و سابقه زایمان

زنان بالای ۴۰ سال و افرادی که چندین زایمان داشته‌اند، احتمال بیشتری برای تشکیل پولیپ رحم دارند.

• داروها و شرایط پزشکی

مصرف برخی داروها مانند تاموکسیفن یا بیماری‌هایی که سطح هورمون را تغییر می‌دهند، می‌تواند به رشد پولیپ کمک کند.

علائم پولیپ رحم چیست؟

پولیپ رحم معمولا در مراحل اولیه هیچ علامت آشکاری ایجاد نمی‌کند و بسیاری از افراد حتی از وجود آن بی‌خبر هستند. با این حال، در برخی موارد، پولیپ می‌تواند نشانه‌هایی ایجاد کند که متناسب با اندازه، تعداد و محل قرارگیری آن متفاوت است. مهم‌ترین علائم پولیپ رحم شامل موارد زیر هستند:

• خونریزی غیرطبیعی رحم

• لکه‌بینی بین پریود

• خونریزی بعد از رابطه جنسی

• پریود نامنظم یا طولانی(شما می‌توانید جهت آشنایی بیشتر با دیگر علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی، مقاله درج‌شده را مطالعه کنید)

• خونریزی پس از یائسگی

• مشکلات باروری

• درد یا فشار خفیف لگنی

شدت و نوع علائم می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد؛ برخی تنها لکه‌بینی خفیف تجربه می‌کنند، در حالی که وجود پولیپ در برخی زنان می‌تواند باعث ناباروری یا سقط جنین شود، به خصوص اگر پولیپ در حفره رحم یا نزدیک لوله‌های رحمی قرار گرفته باشد.

شما می‌توانید علائم خود را به صورت روزانه در اپلیکیشن ایمپو ثبت کنید و علائم پرتکرار خود را در بخش گزارش سلامت مشاهده کنید. در  این بخش علاوه بر نشانه‌ها، اطلاعات دقیق سیکل خود را می‌توانید مشاهده کنید.

پولیپ رحم در دختران مجرد

وجود پولیپ رحم در دختران مجرد نسبت به زنان بالای ۳۰ یا ۴۰ سال کمتر شایع است، اما امکان بروز آن وجود دارد. این پولیپ‌ها معمولا خوش‌خیم بوده و همانند بافت پولیپ رحم در بزرگسالان، ناشی از رشد غیرطبیعی سلول‌های پوششی داخلی رحم هستند. علت اصلی تشکیل پولیپ در دختران مجرد بیشتر به اختلالات هورمونی، افزایش سطح استروژن، سابقه خانوادگی، اضافه وزن یا مصرف داروهای هورمونی مربوط است و هیچ ارتباطی با ازدواج یا فعالیت جنسی ندارد. علائم پولیپ رحم در دختران مجرد مشابه سایر افراد است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• لکه‌بینی یا خونریزی بین قاعدگی‌ها

• پریودهای شدید و طولانی

• ترشحات غیرطبیعی واژینال

• احساس درد یا فشار در ناحیه لگن

تشخیص پولیپ رحم در دختران مجرد معمولا از طریق معاینات پزشکی و بررسی‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی شکمی انجام می‌شود. شناخت و پیگیری علائم پولیپ رحم حتی در این گروه سنی اهمیت دارد؛ زیرا به پیشگیری و درمان پولیپ رحم کمک می‌کند و امکان انتخاب روش مناسب درمان را فراهم می‌آورد.

انواع پولیپ رحم چیست؟

پولیپ رحم بر اساس شکل، اندازه، ماهیت بافت و خطر بدخیمی به چند دسته اصلی طبقه‌بندی می‌شود. بیشتر پولیپ‌ها خوش‌خیم هستند و خطر کمی برای ابتلا به سرطان دارند، اما برخی پولیپ‌ها می‌توانند تغییرات سلولی داشته و بدخیم شوند. در ادامه به معرفی انواع پولیپ رحم می‌پردازیم:

1. پولیپ رحم خوش‌خیم

پولیپ‌های خوش‌خیم رایج‌ترین نوع پولیپ رحم هستند و معمولا بافت نرم و انعطاف‌پذیری دارند. این نوع پولیپ‌ها تهدید جدی برای سلامت فرد ایجاد نمی‌کنند، اما می‌توانند موجب خونریزی، لکه‌بینی یا مشکلات باروری شوند. تشخیص به موقع این پولیپ‌ها اهمیت بالایی دارد تا با سونوگرافی یا سایر روش‌های تصویربرداری شناسایی شوند.

2. پولیپ رحم بدخیم

پولیپ بدخیم رحم برخلاف نوع خوش‌خیم، از سلول‌هایی با خصوصیات سرطانی یا پیش‌سرطانی تشکیل شده است. این نوع پولیپ نادر است اما اهمیت بالایی دارد؛ زیرا تشخیص دیرهنگام آن می‌تواند به سرطان دیواره داخلی رحم(سرطان آندومتر) یا سایر سرطان‌های رحم منجر شود.

به طور معمول، این پولیپ به شکل غیر متقارن و سریع در حفره رحم رشد می‌کند و در تصویربرداری‌هایی مانند هیستروسونوگرافی یا عکس رنگی رحم، ظاهری غیرهمگن دارد. پس از برداشتن این نوع پولیپ، احتمال بازگشت آن نسبت به پولیپ خوش‌خیم بیشتر است. همچنین، اغلب در زنان بالای ۴۰ سال یا افرادی با سابقه اختلالات هورمونی و سایر عوامل خطر مرتبط با سرطان رحم مشاهده می‌شود.

3. پولیپ هایپرپلاستیک رحم

پولیپ هایپرپلاستیک نتیجه افزایش تعداد سلول‌های غشای مخاطی داخل رحم است. این پولیپ معمولا خوش‌خیم بوده و با تغییرات هورمونی، به ویژه افزایش سطح استروژن، ارتباط دارد. اندازه پولیپ رحم هایپرپلاستیک می‌تواند از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متغیر باشد و معمولا به شکل جدا شده یا با پایه کوچک به دیواره رحم متصل است.

4. پولیپ Sessile رحم

پولیپ Sessile رحم به پولیپی گفته می‌شود که فاقد ساقه یا پایه مشخص بوده و سطح آن به طور کامل به دیواره رحم چسبیده است. این پولیپ می‌تواند بزرگ‌تر از پولیپ‌های با ساقه باشد و به دلیل پهن بودن سطح تماس با رحم، احتمال التهاب یا خونریزی بیشتری دارد. در برخی موارد، برداشتن این نوع پولیپ ممکن است کمی پیچیده‌تر از پولیپ‌های دارای ساقه باشد، اما همچنان اغلب خوش‌خیم هستند.

البته، اگر خونریزی‌های مکرر یا غیرعادی همراه پولیپ دیده شود، لازم است علت خونریزی رحم طولانی و غیرطبیعی بررسی شود. درمان پولیپ واژن اغلب از طریق برداشتن با جراحی انجام می‌شود و معمولا احتمال بازگشت آن پایین است.

پولیپ سرویکس چیست؟

پولیپ سرویکس زائده‌ای کوچک و نرم است که روی دهانه رحم(سرویکس) ایجاد می‌شود. این زائده معمولا از جنس بافت غددی و مخاطی دهانه رحم است و بیشتر اوقات خوش‌خیم به شمار می‌رود. رنگ آن غالبا قرمز روشن یا صورتی است و گاهی به شکل انگور از دهانه رحم آویزان می‌شود.

به طور معمول، پولیپ سرویکس در زنان بالای ۳۰ سال مشاهده می‌شود و ارتباط نزدیکی با تغییرات هورمونی یا التهاب مزمن دهانه رحم دارد. اگرچه در بسیاری از موارد بدون علامت باقی می‌ماند، اما گاهی می‌تواند باعث لکه‌بینی، خونریزی بعد از رابطه جنسی یا ترشحات واژن غیر طبیعی شود.

معمولا پزشک برای بررسی دقیق‌تر و احتمال تغییرات غیرطبیعی، از روش‌هایی مانند معاینه لگنی، سونوگرافی یا پاپ اسمیر کمک می‌گیرد. در صورت نیاز، پولیپ به صورت سرپایی برداشته می‌شود.

پولیپ واژن چیست؟

پولیپ واژن زایده‌ای کوچک است که از تکثیر بیش‌ازحد سلول‌های پوشاننده سطح واژن و افزایش بافت همبند به وجود می‌آید. این پولیپ معمولا شبیه یک برآمدگی یا توده نرم دیده می‌شود و در اغلب موارد خوش‌خیم است؛ اما در برخی موارد نیز می‌تواند بزرگ‌تر شده و باعث ایجاد ناراحتی شود.

پولیپ‌های واژن برخلاف پولیپ رحم کمتر شایع‌اند؛ معمولا با علائمی مثل ترشحات غیرطبیعی، لکه‌بینی یا خونریزی بعد از نزدیکی، احساس فشار یا وجود جسم خارجی در واژن همراه هستند؛ در بیشتر مواقع این ضایعه خطری جدی ایجاد نمی‌کند.

پولیپ رحم و بارداری

پولیپ رحم می‌تواند روند بارداری را تحت تاثیر قرار دهد، زیرا رشد غیرطبیعی بافت داخل رحم ممکن است مانع لانه‌گزینی تخمک شود یا شرایط را برای نگهداری جنین دشوار کند. همچنین، در دوران بارداری می‌تواند خطر سقط یا خونریزی را افزایش دهد. در صورت وجود پولیپ رحم، زنانی که از روش‌های کمک‌باروری مانند IVF یا IUI استفاده می‌کنند، ممکن است با کاهش شانس موفقیت درمان مواجه شوند. برای اطلاعات بیشتر درمورد این روش‌ها پیشنهاد می‌کنیم مقالات ivf چیست و iui چیست را مطالعه کنید.

بسیاری از زنان با پولیپ کوچک رحم بدون مشکل باردار می‌شوند؛ اما پولیپ‌های بزرگ یا متعدد نیاز به بررسی و درمان دارند. بعد از برداشتن پولیپ، رحم معمولا شرایط طبیعی خود را بازمی‌یابد و شانس بارداری افزایش پیدا می‌کند. پزشک زمان مناسب برای اقدام به بارداری را تعیین می‌کند تا روند موفقیت‌آمیزتری داشته باشد. توجه به این نکته مهم است که اندازه پولیپ رحم و محل آن در تاثیر بر باروری نقش دارد.

شما می‌توانید برای دسترسی آسان و سریع به پزشک متخصص زنان و زایمان، به صورت آنلاین از کلینیک سلامت ایمپو استفاده کنید. علاوه بر جنبه پزشکی، امکان تبادل نظر در اشتراک تجربه ایمپو نیز برای شما فراهم شده است. شما می‌توانید با افرادی که شرایط مشابه داشته‌اند گفتگو کنید، نکات عملی را به اشتراک بگذارید و از تجربه واقعی سایر کاربران بهره‌مند شوید. این تعامل، درک بهتری از مسیر درمان و مراقبت‌های لازم برای درمان پولیپ رحم را فراهم می‌کند.

پولیپ رحم خطرناک است؟(خطرات پولیپ رحم)

پولیپ رحم معمولا خوش‌خیم است و در بسیاری از زنان بدون ایجاد مشکل خاصی باقی می‌ماند؛ با این حال، در برخی شرایط می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد. شناخت این خطرات به مدیریت بهتر سلامت زنانه کمک می‌کند تا هر اقدام درمانی به موقع انجام شود. خطرات پولیپ رحم شامل موارد زیر هستند:

• خونریزی غیرطبیعی یا مشاهده لخته خون در پریودی

• مشکلات باروری

• احتمال بدخیم‌شدن پولیپ

• عفونت یا التهاب

• احتمال بازگشت پولیپ بعد از درمان

• دردهای لگنی یا فشار 

درمان پولیپ رحم چیست؟

پولیپ رحم معمولا خوش‌خیم است اما برای کاهش علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی، مشکلات باروری یا احتمال بدخیمی، انتخاب درمان مناسب ضروری است. گزینه‌های درمان شامل روش‌های پزشکی و مکمل‌های خانگی هستند و متناسب با اندازه پولیپ رحم، نوع و وضعیت فرد انتخاب می‌شوند. در ادامه هریک از روش‌های درمان را به صورت کامل بررسی می‌کنیم.

قرص برای پولیپ رحم

در برخی موارد، پزشک برای کنترل رشد پولیپ رحم یا کاهش علائم ناشی از آن، داروهای هورمونی یا ضدالتهاب تجویز می‌کند. این داروها می‌توانند روند رشد پولیپ کوچک رحم را مهار کرده و خونریزی‌های غیرطبیعی رحم را کاهش دهند. استفاده از داروها معمولا برای افرادی که اندازه پولیپ رحم آن‌ها کوچک است یا نمی‌خواهند سریع به روش‌های جراحی متوسل شوند، پیشنهاد می‌شود.

پیگیری دوره درمان و مشاوره مداوم با پزشک، برای بهبود وضعیت و پیشگیری از عود پولیپ اهمیت دارد.

قرص دوفاستون برای درمان پولیپ رحم

قرص دوفاستون یکی از داروهای پروژسترونی است که برای کنترل رشد بافت پولیپ رحم و کاهش خونریزی‌های غیرطبیعی تجویز می‌شود. این قرص با تنظیم تعادل هورمونی در بدن، احتمال بزرگ شدن پولیپ را کاهش داده و چرخه قاعدگی را منظم‌تر می‌کند. مصرف آن معمولا به شکل دوره‌ای و تحت نظر پزشک انجام می‌شود.

پس از پایان دوره درمان، پزشک وضعیت رحم پولیپ‌ساز را بررسی کرده و در صورت لزوم روش‌های تکمیلی درمان مانند برداشتن پولیپ را پیشنهاد می‌دهد.

برداشتن پولیپ رحم(به روش سرپایی)

برداشتن پولیپ رحم به روش سرپایی، رایج‌ترین و موثرترین روش درمان پولیپ رحم است. این روش بدون نیاز به بستری طولانی انجام می‌شود و بیشتر برای پولیپ کوچک رحم یا پولیپ‌هایی که علائم شدیدی ایجاد کرده‌اند، توصیه می‌شود. ویژگی‌ها و مزایای روش سرپایی درمان پولیپ رحم به شرح زیر است:

• انجام هیستروسکوپی برای مشاهده دقیق داخل رحم و حذف پولیپ

• کنترل خونریزی غیرطبیعی رحم و کاهش مشکلات ناشی از پولیپ

• امکان بررسی نمونه بافت پولیپ جهت تشخیص نوع خوش‌خیم یا بدخیم

• زمان بازیابی کوتاه و بدون نیاز به بستری طولانی

این روش به خصوص برای زنانی که قصد بارداری دارند، اهمیت زیادی دارد، زیرا برداشتن پولیپ رحم می‌تواند شانس لانه‌گزینی موفق تخمک و کاهش خطر ناباروری را افزایش دهد.

عوارض بعد از برداشتن پولیپ رحم

برداشتن پولیپ رحم معمولا یک روش سرپایی است؛ با این حال، ممکن است پس از آن برخی عوارض جزئی تا متوسط رخ دهد که اغلب موقت هستند. از جمله عوارض بعد از برداشتن پولیپ رحم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خونریزی موقت

• درد یا گرفتگی لگن

• عفونت رحم یا التهاب رحمی

• بازگشت پولیپ

• تاثیر موقت بر باروری

درمان خانگی پولیپ رحم

در برخی موارد، همراه با درمان‌های پزشکی، روش‌های خانگی برای درمان پولیپ رحم می‌توانند به کاهش علائم و بهبود سلامت رحم کمک کنند. این روش‌ها بیشتر به عنوان مکمل درمان و مدیریت علائم در نظر گرفته می‌شوند و جایگزین روش‌های پزشکی یا جراحی نیستند. روش‌های رایج درمان پولیپ رحم به صورت خانگی شامل موارد زیر است:

• عسل درمانی برای پولیپ رحم

عسل به دلیل خواص ضدالتهابی و آنتی‌باکتریال خود، می‌تواند به کاهش التهاب و حمایت از سلامت بافت رحم کمک کند. مصرف روزانه یک تا دو قاشق عسل طبیعی، به همراه ترکیب با داروهای گیاهی مانند زنجبیل یا دارچین، اثر ضدالتهابی آن را افزایش می‌دهد. عسل درمانی تنها به عنوان مکمل درمان پولیپ رحم موثر بوده و در موارد بزرگ یا بدخیم، مراجعه به پزشک ضروری است.

• مصرف گیاهان ضدالتهاب

برخی گیاهان دارویی مانند زنجبیل، زردچوبه و نعناع دارای خواص ضد التهابی هستند. استفاده از این گیاهان به صورت دمنوش یا افزودن به رژیم غذایی می‌تواند التهاب رحم و احتمال خونریزی ناشی از پولیپ‌ها را کاهش دهد.

• تغذیه متعادل

تغییر رژیم غذایی و مصرف مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها (مانند سبزیجات سبز، میوه‌های تازه و دانه‌های مغذی) می‌تواند تعادل هورمونی بدن را ایجاد کند.

• سبک زندگی سالم

ورزش منظم مانند پیاده‌روی یا یوگا، مدیریت استرس به کمک مدیتیشن و تمرینات تنفسی و داشتن خواب کافی، به تنظیم هورمون‌ها و بهبود گردش خون رحم کمک می‌کند. این اقدامات غیرمستقیم در کاهش رشد پولیپ و مدیریت علائم موثر هستند.

آیا پولیپ رحم خود به خود از بین می‌رود؟

پولیپ رحم معمولا رشد غیر طبیعی بافت داخلی رحم است و در اکثر موارد خود به خود از بین نمی‌رود. تنها در برخی پولیپ‌های بسیار کوچک یا در شرایطی که هورمون‌ها به‌طور طبیعی تنظیم شوند، ممکن است رشد پولیپ متوقف شده و به تدریج کاهش یابد. با این حال، انتظار برای رفع خودبه‌خودی پولیپ، به ویژه اگر خونریزی یا علائم دیگر ایجاد کرده باشد، توصیه نمی‌شود.

در صورت مشاهده علائم، مراجعه به پزشک و انجام روش‌های تشخیصی ضروری است. حتی اگر پولیپ کوچک رحم، بدون علائم باشد، پایش منظم توسط پزشک اهمیت دارد تا از احتمال رشد یا تغییرات بدخیم جلوگیری شود.

تشخیص پولیپ رحم چگونه است؟

تشخیص پولیپ رحم مرحله‌ای کلیدی در مدیریت این وضعیت است؛ زیرا تشخیص به موقع می‌تواند از بروز مشکلاتی مانند خونریزی غیرطبیعی، ناباروری یا حتی تغییرات بدخیم جلوگیری کند. پزشک برای بررسی وجود پولیپ رحم از چندین روش استفاده می‌کند که هر یک اطلاعات خاصی ارائه می‌دهند.

1. معاینه بالینی و سابقه پزشکی

پزشک ابتدا با بررسی سابقه قاعدگی، خونریزی غیرطبیعی و علائم بالینی، احتمال وجود پولیپ را ارزیابی می‌کند. معاینه لگنی می‌تواند توده‌های بزرگ یا غیرطبیعی را شناسایی کند.

2. سونوگرافی ترانس واژینال(هیستروسونوگرافی)

این روش تصویربرداری با وضوح بالا، ساختار داخلی رحم را نشان می‌دهد و امکان تشخیص پولیپ کوچک یا چندتایی را فراهم می‌کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی انجام آن، می‌توانید مقاله سونوگرافی  واژینال را مطالعه کنید.

3. عکس رنگی رحم(Hysterosalpingography)

در عکس رنگی رحم با استفاده از اشعه ایکس و ماده حاجب، شکل و حفره داخلی رحم مشخص می‌شود. این روش به تشخیص محل و اندازه پولیپ رحم کمک می‌کند و در بررسی علت ناباروری نیز کاربرد دارد.

4. هیستروسکوپی

هیستروسکوپی روش مستقیم مشاهده رحم با استفاده از یک لوله نازک مجهز به دوربین است. این روش نه تنها امکان تشخیص دقیق پولیپ را فراهم می‌کند، بلکه در همان جلسه می‌توان برای برداشتن آن اقدام کرد. هیستروسکوپی، استاندارد طلایی برای تشخیص و درمان همزمان پولیپ محسوب می‌شود.

5. نمونه‌برداری از بافت

پس از تشخیص پولیپ، نمونه‌برداری از بافت پولیپ یا کورتاژ ممکن است انجام شود تا نوع بافت و وجود سلول‌های پیش‌سرطانی یا بدخیم بررسی گردد. این مرحله برای تمایز بین پولیپ خوش‌خیم و بدخیم اهمیت حیاتی دارد.

6. بررسی سایر مشکلات رحم

پزشک همزمان سایر شرایطی که می‌توانند علائمی مشابه ایجاد کنند مانند فیبروم رحم، خونریزی نامنظم یا تنبلی تخمدان را نیز مدنظر قرار می‌دهد تا تشخیص دقیق انجام شود.

با کلینیک سلامت ایمپو، می‌توانید بدون نگرانی و به صورت آنلاین با پزشک متخصص زنان و زایمان در ارتباط باشید و درباره تشخیص و درمان پولیپ رحم مشاوره تخصصی دریافت کنید. ایمپو مانند یک مشاور دلسوز، به صورت مرحله به مرحله امکان بررسی وضعیت و دریافت راهنمایی‌های تخصصی را فراهم کرده و شما را در هر مرحله از درمان و مراقبت همراهی می‌کند.

راهکارهای پیشگیری از پولیپ رحم

پولیپ رحم ممکن است در بسیاری از زنان بدون علامت ایجاد شود؛ اما پیشگیری و تشخیص زودهنگام آن می‌تواند از مشکلاتی مثل خونریزی غیرطبیعی، ناباروری یا رشد پولیپ‌های بزرگ و حتی بدخیم جلوگیری کند. اگرچه هیچ روش صددرصدی برای جلوگیری از تشکیل پولیپ وجود ندارد اما رعایت نکات علمی و مراقبت‌های منظم می‌تواند احتمال ایجاد آن را کاهش دهد.

• کنترل هورمون‌ها

عدم تعادل هورمونی در طولانی‌مدت، یکی از مهم‌ترین علت پولیپ رحم است. پیگیری سطح هورمون‌ها و مدیریت شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) می‌تواند خطر تشکیل پولیپ را کاهش دهد.

• پیگیری سلامت رحم

انجام معاینات منظم لگنی و استفاده از روش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی ترانس‌واژینال یا عکس رنگی رحم کمک می‌کند پولیپ‌ها در مراحل اولیه شناسایی شوند.

• درمان به موقع مشکلات التهابی

عفونت‌ها یا التهاب‌های مزمن رحم می‌توانند زمینه‌ساز رشد پولیپ شوند؛ درمان سریع این مشکلات، ریسک ایجاد پولیپ را کاهش می‌دهد.

• تغییر در سبک زندگی

رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و مدیریت استرس به حفظ تعادل هورمونی و سلامت رحم کمک می‌کند.

• پیگیری پس از درمان

زنانی که پولیپ رحم داشته‌اند، بهتر است پس از برداشتن پولیپ، معاینات منظم را ادامه دهند تا از بازگشت پولیپ یا مشکلات بعدی جلوگیری شود.

سخن آخر

پولیپ رحم یک رشد غیر طبیعی بافت داخلی رحم است که اغلب خوش‌خیم باقی می‌ماند، اما می‌تواند باعث خونریزی غیرطبیعی، مشکلات باروری و در برخی موارد افزایش ریسک بدخیمی پولیپ شود. انواع مختلف پولیپ شامل پولیپ خوش‌خیم، بدخیم، هایپرپلاستیک و Sessile است و هر کدام ویژگی‌ها و روش‌های تشخیص متفاوتی دارند. پولیپ واژن و پولیپ سرویکس نیز در نواحی دیگر دستگاه تناسلی زنان ممکن است ظاهر شوند و علائم خاص خود را دارند.

تشخیص پولیپ با روش‌هایی مانند سونوگرافی ترانس‌واژینال، عکس رنگی رحم و کورتاژ انجام می‌شود و درمان آن شامل برداشتن پولیپ، دارودرمانی و روش‌های خانگی حمایتی است. شناخت علائم و علل پولیپ و بررسی منظم پزشکی، به پیشگیری و کاهش خطرات احتمالی کمک می‌کند.

منابع

Mayoclinic / clevelandclinic / health / helloclue